فارکس اسلامی در ایران

آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری

ماهیت حساب ها در حسابداری

حسابداری مالی چیست؟ همه چیز در مورد حسابداری مالی

به فرایند ثبت ،خلاصه سازی و گزارش معامله در یک کسب و کار را حسابداری مالی می گویند.حسابداری مالی در شرکتهای خدماتی و بازرگانی و تجاری مورد استفاده قرار میگیرد و اطلاعات مالی را در قالب ترازنامه و صورت سود و زیان برای استفاده کارکنان شرکت مورد استفاده قرار میگیرد.

حسابداری مالی را میتوان حسابداری آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری گزارش نامید.دلیل به وجود آمدن حسابداری اصل تفکیک شخصیت است که امکان مشارکت صاحبان سرمایه که تجارت نمی کردند را ممکن ساخت و باعث رشد بنگاه های تجاری شد.

گزارشات حسابداری مالی

داده های مالی به 5 دسته درآمد ها، هزینه ها، دارایی ها، بدهی ها و سرمایه ها در قسمت ترازنامه ( ویکی پدیا ) تقسیم می شود.

اصطلاحات پرکاربرد حسابداری مالی

1-ترازنامه: یک گزارش مالی از دارایی هایی ک شرکت دارد و آنچه که شرکت به سرمایه گذاران بدهکار است.

2-بستانکار: فرد یا شرکتی که خدماتی را برای شما فراهم کرده ولی هنوز مبلغی را پرداخت نکرده ایم.

3-بدهکار: فرد یا شرکتی که خدماتی را به آنها ارائه کرده اید ولی هنوز مبلغی دریافت نکرده اید.

4-استهلاک: روش تقسیم هزینه های اولیه برای خرید یک دارای مشهود که برای شرکت عملکرد خوبی دارد و کاربردی است.

5-سرقفلی: ارزشی که به توانایی شرکت افزوده میشود درآمدی که آن سازمان دارد را بیشتر میکند.

6-درآمد: خدماتی که یک شرکت ارائه میدهد به ازای آن پولی میگیرد که به آن درآمد میگویند.

7-درآمد خالص: ما به تفاوت درآمد و هزینه را درآمد خالص میگویند.

8-سود انباشته: به درآمد های انباشه شده ی شرکت که بین سهامداران تقسیم نشده میگویند.

9-دارایی ثابت: دارایی هایی که به مدت طولانی از آن ها استفاده میشود مثل زمین،ملک،ماشین آلات و…

چه کسانی از صورت های مالی استفاده می کنند

  • بانک ها
  • اعتبار دهندگان
  • فروشندگان
  • کارکنان
  • کارگذاران
  • بازار سرمایه

این شغل برای چه کسانی مناسب است؟

شغل حسابداری مالی برای کسانی مناسب است که دقت بسیاری دارند و به کار خود اهمیت میدهند و در مقابل وسوسه های ارائه گزارش های نادرست مالی می ایستند.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

تا کنون دیدگاهی ثبت نشده، اولین نفر باشید که دیدگاه ثبت می کند.

اگر به دنبال یادگیری مهارتی هستید و یا می خواهید مهارتی را که در آن تخصص دارید، به دیگران آموزش بدهید، به مکان مناسبی آمده اید

آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری

آشنایی با اصطلاحات مهم در بازرگانی خارجی

صادرات

انواع اصطلاحات مهم در بازرگانی خارجی و اهمیت آنها

تجارت و بازرگانی از زمان پیدایش انسان تاکنون وجود داشته و در آینده نیز همچنان وجود خواهد داشت. هر چند روندها و فرایندهای انجام این کار به مرور زمان دچار تغییر و تحول شده، اما داد و ستد کالا همواره یکی از مهم‌ترین نیازهای بشر بوده و در آینده نیز ادامه خواهد داشت.

با این حال، انجام این کار مستلزم داشتن مهارت در برخی حوزه‌ها و مسائل بوده که یکی از مهم‌ترین آنها تسلط بر اصطلاحات بازرگانی خارجی است. اصطلاحات بازرگانی مهم در بازرگانی خارجی، واژگانی بوده که به صورت متفق‌القول مورد قبول تمام کشورها، تجار و بازرگانان جهان است.

این واژگان هر کدام دارای بار معنایی خاصی در بازرگانی خارجی بوده و تسلط بر آنها بر تمام فعالان این حوزه ضروری است. اهمیت اصطلاحات تجارت بین‌الملل از آنجاست که هم در مکاتبات تجاری و هم در مذاکرات بازرگانی با طرف‌های خارجی اهمیت خواهد داشت.

بنابراین عدم تسلط بر آنها، افراد را به دردسر خواهد انداخت. ما در این مقاله تلاش می‌کنیم تا به مهم‌ترین این اصطلاحات اشاره و آنها را تعریف کنیم.

اظهارنامه گمرکی کالا World Customs Organization

این اصطلاح مربوط به زمانی است که واردکننده یا صادرکننده قصد صادرات یا واردات کالای خود را داشته و نیاز به ترخیص کالا دارد. در اینجا فرد باید کالای خود و ویژگی‌های آن را در فرم مربوطه وارد کند تا مسئولان گمرکی آن را بررسی کنند.

در واقع در اینجا صادرکننده یا واردکننده جهت ترخیص کالا، آن را به زبان خود معرفی خواهد کرد. تمام کالاها برای ورود یا خروج از کشور باید دارای اظهارنامه گمرکی بوده و این سند، یک الزام حقوقی برای فرد محسوب می‌شود. یعنی مسئولیت اظهارنامه و مشخصات درج شده در آن بر عهده فرد خواهد بود.

گواهی بیمه Insurance Certificate

گواهی بیمه سند و برگه‌ای است که نشان می‌دهد بیمه‌نامه برای کالای مذکور صادر شده است. بیمه کردن کالا در امر تجارت و بازرگانی معمولا ضروری بوده و این کار توسط شرکت‌های بیمه‌ای در داخل یا خارج از کشور صورت می‌گیرد. گواهی بیمه برگه‌ای است که معمولا قابلیت انتقال ندارد.

اظهارنامه مبدا Declaration of Origin

اظهارنامه مبدا یکی دیگر از اصطلاحات بازرگانی خارجی است. اظهارنامه مبدا سندی است که در آن در خصوص مبدا کالای مورد نظر توضیح داده شده است. این سند می‌تواند فاکتور کالا یا هر برگه دیگری باشد. اظهارنامه مبدا توسط فردی که کالا را تولید کرده یا فردی که آن را صادر می‌کند، نوشته می‌شود.

سیاهه تجاری Commercial Invoice

سیاهه تجاری برگه‌ای است که در آن مشخصات مربوط به کالا نوشته و از جانب فروشنده به نام خریدار صادر خواهد شد. در واقع براساس این سند هزینه کالای مورد نظر به حساب خریدار زده خواهد شد.

سیاهه تجاری باید حاوی برخی اطلاعات مهم از قبیل مشخصات خریدار و فروشنده، وزن کالا، ویژگی‌های کالا، قیمت، شرایط پرداخت هزینه و برخی مواد باشد.

پیش‌فاکتور Proforma Invoice (پروفرما)

پیش‌فاکتور یکی از اصلی‌ترین اصطلاحات مهم در بازرگانی خارجی است. پیش‌فاکتور در واقع یک سند یا توافق‌نامه اولیه محسوب می‌شود.

در واقع بعد از آنکه خریدار و فروشنده به توافق اولیه در خصوص معامله دست یافتند، فروشنده کالا پیش‌فاکتور را به نام خریدار صادر می‌کند. با استفاده از این پیش‌فاکتور، خریدار می‌تواند در کشور خود مقدمات ثبت سفارش کالا را انجام دهد.

وزن قانونی کالا Declaration of gross weight

وزن قانونی زمانی اهمیت پیدا می‌کند که حقوق ورودی کالا براساس وزن آن تعیین شود. براساس قانون گمرک، وزن قانونی کالا برابر است با وزن ناخالصی (وزن با ظرف) که وزن ظرف از آن کم شده باشد.

معمولا به این صورت بوده در گمرک وزن ظرف‌ها کاملا مشخص و تعیین شده است. بنابراین به راحتی می‌توان آنها را کم کرد. وزن قانونی مبنایی برای پرداخت عوارض و حقوق گمرکی خواهد شد.

سود بازرگانی Commercial Profit

سود بازرگانی مبلغی بوده که علاوه بر حقوق گمرکی و عوارض به هنگام واردات برخی از کالاها گرفته می‌شود. انجام این کار با استناد به مصوبه هیئت وزیران بوده و بیشتر به منظور حمایت از تولید داخلی صورت می‌گیرد.

میزان سود بازرگانی متغیر بوده و هر ساله می‌تواند تغییر یابد. بنابراین یک عدد ثابت و مشخص نیست. ضمن آنکه سود بازرگانی از تمام کالاها گرفته نشده و مربوط به برخی کالاهای خاص است. همچنین سود بازرگانی ارتباطی به کالاهای صادراتی ندارد.

کارنه تیر TIR Carnet

این اصطلاح بازرگانی خارجی مربوط به حمل و نقل زمینی کالا است. تصور کنید یک کالا از مقصد روسیه به وسیله زمینی به ایران ارسال می‌شود. در بین راه باید از برخی کشورهای دیگر عبور کند. کارنه تیر باعث می‌شود تا تشریفات و امور گمرکی مربوط به کشورهای مابین دو کشور حذف شود. این کار روند تجارت کالا را از راه زمینی بسیار آسان خواهد کرد.

مانیفست Manifest

مانیفست یکی دیگر از اصطلاحات تجاری بوده که بسیاری از افراد با بارنامه آن را اشتباه می‌گیرند. مانیفست اشاره به مجموعه بارهای مختلفی دارد که توسط یک وسیله نقلیه حمل می‌شود. فارغ از این که آن بارها متعلق به چه افرادی خواهد بود.

معمولا توسط هر وسیله نقلیه (کشتی، قطار، هواپیما، کامیون) ممکن است مجموعه‌ای از بارها حمل شود و همه آنها متعلق به یک نفر نباشد. مانیفست شامل برخی اطلاعات از قبیل گیرنده، فرستنده، ویژگی‌های کالا، سند حمل و برخی اطلاعات دیگر است.

بحث اینکوترمز یکی از اصلی‌ترین مباحث در انواع اصطلاحات بازرگانی خارجی است.

بارنامه یا اسناد حمل

بارنامه که به آن اسناد حمل نیز می‌گویند به سندی اشاره دارد که معمولا توسط حمل کننده کالا صادر می‌شود. در بارنامه غالبا اطلاعات مهمی از قبیل مشخصات عامل حمل کالا، مشخصات گیرنده، هزینه حمل، نوع وسیله حمل، بندر بارگیری و تخلیه نوشته می‌شود.

داشتن بارنامه نقش زیادی در خصوص دریافت خسارت از شرکت‌های بیمه دارد. بارنامه‌ها خود در انواع مختلفی صادر می‌شوند که شامل بارنامه دریایی، هوایی، راه‌آهن، کامیون و سایر بارنامه‌های دیگر است.

استریپ strip

استریپ به عملیاتی گفته می‌شود که در آن کالای مورد نظر بعد از رسیدن به مقصد بارگیری و به کامیون یا وسیله نقلیه انتقال داده می‌شود که در واقع همان عملیات تخلیه است.

در استریپ باید صاحب کالا یا نماینده وی به همراه لیست جابجایی حضور داشته باشد. عملیات تخلیه معمولا توسط لیفتراک از طریق کارگران صورت می‌گیرد. استافینگ نیز معمولا عکس استریپ خواهد بود. در استافینگ معمولا کالا از کامیون به داخل کانتینر منتقل می‌شود.

اینکوترمز چیست و چه اهمیتی دارد؟

در قسمت‌های قبل به مجموعه‌ای از مهم‌ترین انواع اصطلاحات بازرگانی اشاره کردیم. اما در اینجا قصد داریم تا به مهم‌ترین موضوع در این خصوص یعنی اینکوترمز (Incoterms) بپردازیم. این اصطلاح ترکیبی از سه کلمه لاتین (International Commercial Terms) بوده که به معنای واژگان بین‌المللی بازرگانی است.

یک کالا از بدو تولید تا رسیدن به دست خریدار مراحل مختلفی را طی می‌کند. ممکن است به صورت‌های مختلفی این کالا به دست خریدار برسد. اصطلاحات اینکوترمز به صورت بین‌المللی بوده و در برگیرنده حالت‌های مختلف رسیدن کالا از تولیدکننده به خریدار است. به صورتی که در هر کدام از این حالت‌ها، مسئولیت‌ها و هزینه‌های را برای طرفین مشخص کرده است.

در حالات مختلف تحویل کالا، ممکن است دو طرف خریدار و فروشنده متقبل مسئولیت‌ها و هزینه‌های مختلف شوند. Incoterms برای هر کدام از این حالات، واژگان و اصطلاحات مختلف را در نظر گرفته است.

اتاق بازرگانی بین‌المللی مسئول تدوین اینکوترمز بوده و هر 10 سال یکبار آن را مورد بازبینی قرار می‌دهد. در حال حاضر جدیدترین نسخه آن اینکوترمز 2020 بوده که جدیدا تدوین شده است. این نسخه دچار تغییراتی نسبت به نسخه 2010 است.

اما سوال این است که اینکوترمز چه کاربردی دارد؟ فرض کنید که تولیدکننده یا صادرکننده یک کالا هستید، شما می‌توانید کالای تولید خود را در درب کارخانه یا در نقاط دیگری به خریدار تحویل دهید. بنابراین در قرارداد تجاری و اسناد مربوطه نیاز است که چگونگی تحویل کالا کاملا شرح داده شود.

در اینجاست که باید از اینکوترمز استفاده کنید. یعنی در قراردادها و اسناد حقوقی فی‌مابین طرفین ذکر می‌کنید که براساس کدام یک از حالا مختلف اینکوترمز قصد دارید کالا را به خریدار تحویل دهید.

بنابراین با این کار جای هر گونه تفسیر و تحلیل شخصی گرفته می‌شود و دو طرف می‌توانند به یک سند واحد استناد کنند. برای استفاده از قواعد اینکوترمز باید سه نکته مهم را در نظر بگیرید.

نکته اول این است که حتما از قاعده اینکوترمز انتخاب آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری شده را مشخص کنید. به عنوان مثال، ممکن است که شما قصد داشته باشید که از قاعده CIF استفاده کنید. سپس باید نام مکان و بندری که در آنحا کالا را به خریدار تحویل می‌دهید، ذکر کنید. اینکوترمز 2020 که جدیدترین نسخه بوده در یازده فصل و حالت مختلف تدوین شده است.

ماهیت حسابها در حسابداری

ماهیت حساب ها در حسابداری

ماهیت حساب ها در حسابداری

فردی که به عنوان حسابدار مشغول به کار می‌شود، مسئولیت و وظایف سنگینی را برعهده می‌گیرد که برای انجام این وظایف به آگاهی از یک سری مفاهیم و دانش پایه نیاز دارد تا با استفاده از آنها کار ثبت سندهای مالی شرکت را مطابق اصول و استانداردهای حسابداری انجام دهد.

حسابدار موفق باید از قدرت تجزیه و تحلیل بالایی برخوردار باشد و به واسطه تسلط کامل بر اصول حسابداری و ثبت دقیق سندها، اختلاف حسابی در سندها پیدا نشود. امروزه نرم افزارهای حسابداری مختلفی در بازار وجود دارد که به کمک حسابدار آمده‌اند و کار ثبت داده‌های مالی شرکت را با سرعت و دقتی بیشتر انجام می‌دهند.

ماهیت حساب مهم‌ترین مفهومی است که باید در ثبت سندهای حسابداری در نظر گرفت و با توجه به ماهیت حساب‌ها، آنها را در بخش درست ثبت نمود. ازجمله اصطلاحات پرکاربرد در حسابداری، بدهکار و بستانکار است که درک درست آن از بروز بسیاری مشکلات در ثبت اسناد جلوگیری می‌کند.

در حسابداری با هدف ثبت اسناد و تغییرات در حساب‌ها از کلمات بدهکار و بستانکار استفاده می‌شود که برای نمایش افزایش و کاهش در حسابها اصطلاحات استفاده می‌شوند.

آنچه در این مقاله بررسی می کنیم

معادله حسابداری و ماهیت حسابها در حسابداری

ماهیت حساب ها با توجه به معادله اساسی حسابداری تعیین می شود. این معادله را به طور مفصل در مقاله «معادله اساسی حسابداری یا معادله ترازنامه چیست؟» توضیح داده‌ایم. معادله حسابداری شامل دارایی ها در سمت راست و بدهی ها و سرمایه در سمت چپ است؛ یعنی همان اصولی که باید به هنگام تهیه ترازنامه در نظر داشته‌باشیم. درنتیجه هر حساب با توجه به نوع خود در سمت چپ یا راست معادله قرار می گیرد. در ترازنامه تمام حسابهایی که در زیرمجموعه دارایی قرار می‌گیرند دارای ماهیت بدهکار و حسابهایی که در زیرمجموعه بدهی‌ها و سرمایه باشد ماهیت بستانکار هستند. البته لازم است یادآوری کنیم در حسابداری علاوه‌بر ماهیت بدهکار و بستانکار برای حسابها دو ماهیت دیگر ماهیت خنثی و ماهیت دوگانه حسابداری نیز تعریف کرده‌اند که در ادامه این مطلب با مفهوم این چهار ماهیت حساب در حسابداری در آشنا می‌شویم.

در معادله حسابداری سه اصطلاح دارایی، بدهی و سرمایه وجود دارد که برای تعیین ماهیت حسابها می‌بایست با مفهوم این سه اصطلاح آشنا باشید تا بتوانید حسابها را به درستی در جای خود قرار دهید.

دارایی: منابع اقتصادی متعلق به یک واحد اقتصادی که انتظار می‌رود در آینده برای آن منفعتی ایجاد نماید و یا به زبان ساده‌تر کلیه اموالی که قابل تبدیل به وجه نقد هستند

بدهی : حقوق مالی اشخاص به جز مالک از دارایی‌های واحد تجاری و یا تعهدی که به واسطه دریافت کالا و خدمات برای واحد اقتصادی ایجاد می‌شود

سرمایه : حق یا ادعای مالکین نسبت به دارایی واحد اقتصادی

تعریف حساب بدهکار و حساب بستانکار

انواع ماهیت حساب‌ها در حسابداری

زمانیکه یک رویداد مالی یعنی رویدادی که بر یکی از عناصر سه گانه معادله حسابداری اثر بگذارد، رخ می‌دهد باید در سند حسابداری با شرح تمام جزئیات ثبت شود. برای ثبت سند حسابداری آشنایی با انواع ماهیت حسابها ضروری است تا بتوانیم نوع ماهیت حسابها را در رویداد مالی مد نظر تشخیص داده و به درستی در سند حسابداری ثبت کنیم.

با در نظر گرفتن معادله حسابداری، حساب هایی که در سمت راست معادله قرار می گیرند را بدهکار و درمقابل حساب هایی که در سمت چپ معادله قرار می گیرند را بستانکار می‌نامند که در ادامه این بخش مفهوم بدهکار و بستانکار را بررسی می‌کنیم.

ماهیت بدهکار در حسابداری

در سمت راست معادله حسابداری، تمامی حسابها با عنوان دارایی ثبت می‌شوند. در واقع هر انچه که برای یک شرکت به عنوان دارایی تعریف می‌شود در معادله حسابداری در زیرمجموعه دارایی و با ماهیت بدهکار ثبت می‌شود.

موجودی نقد و بانک، موجودی کالا، دارایی های ثابت شرکت، هزینه ها و بهای تمام شده محصولات و نیز حساب های دریافتنی نمونه هایی از مهم‌ترین حساب‌ها با ماهیت بدهکار هستند.

ماهیت بستانکار در حسابداری

همانند حسابهای بدهکار، تمام حسابهایی که در معادله حسابداری در سمت چپ قرار می‌گیرند را حساب با ماهیت بستانکار می‌نامند.

در بیان دیگری می‌توان حسابهای بستانکار را ارائه‌دهنده ارزش دانست درحالیکه حسابهای بدهکار در معادله حسابداری گیرنده ارزش هستند.

حسابهای مانند حساب های پرداختنی، درآمد و فروش، سرمایه و تسهیلات در گروه حساب با ماهیت بستانکار قرار می گیرند.

در حسابداری یک حساب چه از نوع بدهکار باشد و چه از نوع بستانکار می‌تواند به صورت افزایشی یا کاهشی تغییر کند. در ثبت تغییرات حسابها در اسناد یک قاعده کلی به قرار زیر تعریف شده است:

در صورت افزایش در حساب‌ها با ماهیت بستانکار باید حساب را در ستون بستانکار ثبت نمود؛ در مقابل در صورت کاهش در حساب بستانکار باید سند آن را در ستون بدهکار ثبت کرد.

افزایش در حساب های دارای ماهیت بدهکار را در ستون بدهکار و کاهش در این حساب ها را در ستون بستانکار قرار داد.

در کنار حساب با ماهیت بدهکار و بستانکار ، حساب های با ماهیت دوگانه(بدهکار/بستانکار) و حساب های بدون ماهیت نیز تعریف شده اند که لازم است با تعریف این نوع از حسابها نیز اشنا باشید تا در صورت لزوم حسابها با چنین ماهیتی را به درستی شناسایی و در اسناد حسابداری ثبت کنید.

ماهیت حساب دوگانه در حسابداری

حساب هایی را که می توان در سمت چپ معادله یا سمت راست معادله حسابداری قرار داد، حساب های دوگانه می نامند. این حساب ها مانند حساب های شرکا در پایان سال و زمان مانده‌گیری می‌توانند هم ماهیت بدهکار و هم ماهیت بستانکار داشته باشند. به بیان دیگر، می‌توان افزایش یا کاهش در حسابهای دوگانه را در هر دو سمت بدهکار و بستانکار ثبت نمود.

ماهیت حساب خنثی در حسابداری

حساب هایی نیز وجود دارند که تغییر در آن ها هیچ تاثیری بر رویدادهای مالی شرکت نداشته و درنتیجه در گزارشات مالی ثبت نمی شوند و ماهیتی خنثی در حسابداری دارند؛ این حساب ها را حساب های خنثی می نامند.

حسابهایی که ماهیت خنثی دارند، در حسابداری تنها جنبه تعهدی برای آنها در نظر گرفته می‌شود و در نتیجه تغییراتی که در این نوع از حسابها رخ می‌دهد را رویداد مالی در نظر نمی‌گیرند.

برای شناسایی حسابها با ماهیت خنثی باید سه نکته را در نظر گرفت:

این نوع از حسابها در هیچ حساب مالی ثبت نمی‌شوند، در حسابهای پرداختی یا دریافتی ثبت مشابهی داشته و از آنها برای تهیه گزارش‌های مالی مهم استفاده نمی‌شود.

در تکمیل بحث ماهیت حساب ها لازم است بدانید که ماهیت برخی از حساب ها را از طریق تاثیری که بر افزایش یا کاهش دارایی و سرمایه شرکت دارند، تعیین می کنند. به عنوان نمونه حساب های درآمدی و هزینه استهلاک از این نوع حساب ها هستند.

یادآوری: در حسابداری 9 حساب اصلی تعریف شده است که تمامی اسناد حسابداری و گزارش‌های مالی مختلف براساس این حسابها تهیه می‌شود. این حسابهای اصلی را به طور کلی به عنوان بدهکار و بستانکار تقسیم کرده‌اند که در زیر 9 حساب اصلی و ماهیت آنها را بیان کرده‌ایم.

حسابهای اصلی با ماهیت بدهکار: دارایی جاری، دارایی غیرجاری، هزینه‌ها و بهای تمام شده

حسابهای اصلی با ماهیت بستانکار: بدهی جاری، بدهی غیرجاری، درآمد و حقوق صاحبان سهام

بدون ماهیت: ماهیت حسابهای انتظامی

تعریف حسابهای موقت و حسابهای دائم در حسابداری

در حسابداری صرف نظر از ماهیت حسابها، حساب‌ها را از نظر انتقال و عدم انتقال به دوره مالی بعد به دو گروه حسابهای موقت و حسابهای دائم تقسیم می کنند.

حسابهای موقت در حسابداری

حسابهایی که مربوط به عملیات مالی یک دوره بوده و در پایان دوره با یک حساب واسطه بسته می‌شود و مانده حساب این دوره به دوره بعد منتقل نمی‌شود را حسابهای موقت یا سود و زیانی می‌نامند.

به عنوان نمونه از حساب های موقت می‌توان به حساب های مربوط به سود و زیان اشاره نمود که حساب واسطه برای بستن این حساب ها، حساب خلاصه سود و زیان است. حسابهای هزینه، بهای تمام شده و درآمد و فروش که از نوع حساب‌های موقت هستند، در پایان دوره در حساب سود و زیان عملکرد بسته‌شده و برای انتقال حساب‌ها به سال مالی جدید به حساب سود و زیان سنواتی که از نوع حساب‌های دائمی است، انتقال داده می‌شود.

حسابهای دائمی در حسابداری

حساب‌هایی که متعلق به یک دوره نبوده و همان‌طور که از نام این حساب مشخص است، مانده حساب یک دوره به دوره مالی بعد منتقل می‌شود. موجودی مواد و کالا، حساب‌های موجودی نقد و بانک، پیش دریافت و پیش پرداخت ها از نمونه‌های حسابهای دائمی هستند.

حسابهای مخلوط در حسابداری

با توجه به نامی که به این حساب‌ها داده شده‌است، این حساب‌ها شامل حسابهای موقت و دائمی هستند. در پایان دوره با استفاده از تعدیلات، آن بخش از مانده حساب که در حساب‌های موقت قرار می‌گیرد به عنوان درآمد/هزینه شناسایی شده و به صورت خلاصه سود و زیان بسته می‌شود و دیگر حسابها در حساب‌های دائمی قرار گرفته و به ترازنامه پایان دوره منتقل می‌شود.

تعریف ماهیت حساب های مختلف در حسابداری

ماهیت خرید در حسابداری

حسابی که در آن بهای کالای خریداری شده در یک دوره مالی ثبت می شود را حساب خرید می گویند.

از آنجا که خرید چه در شرایط نقد و یا نسیه انجام شود باعث افزایش در دارایی‌های شرکت یا سازمان می‌شود، می‌توان چنین گفت که در حسابداری حساب خرید دارای ماهیت بدهکار است. چون آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری حساب خرید بدهکار است کاهش در آن باید به صورت بستانکار ثبت شود که مواردی مانند برگشت از خرید، تخفیفات یا تخفیفات نقدی خرید باعث کاهش در حساب خرید می‌شود.

ماهیت حساب فروش در حسابداری

درآمد حاصل از فروش کالا و خدمات واحدهای تجاری را می بایست در حساب فروش ثبت نمود و این حساب معادل با قیمت فروش کالاهایی که در طول دوره چه به صورت نقد و چه به صورت نسیه فروخته می شود، بستانکار می شود. با توجه به اینکه حساب فروش، ماهیت بستانکار دارد در صورت افزایش به صورت بستانکار و کاهش آن به صورت بدهکار ثبت می‌شود.

ماهیت درآمد در حسابداری

حساب درآمد از فروش کالا یا خدمات به مشتریان حاصل می‌شود که افزایش سرمایه را به همراه دارد. برای تعیین ماهیت حساب درآمد می‌توان چنین گفت که: می‌دانیم حساب سرمایه دارای ماهیت بستانکار است و از آنجا که افزایش درآمد باعث افزایش در سرمایه می‌شود، بنابراین حساب درآمد نیز دارای ماهیت بستانکار است.

ماهیت پیش پرداخت در حسابداری

در حسابهای با عنوان پیش پرداخت، قبل از آنکه هزینه‌ای رخ دهد وجه کل مربوط به آن به طور یکجا پرداخت می‌شود، مبلغ مربوط به این هزینه در حسابهای پیش پرداخت ثبت می‌شود. پس از اینکه هزینه اتفاق افتاد و مدت در نظر گرفته شده برای آن تمام شد به حساب هزینه سال منتقل می‌شود. درنتیجه می‌توان گفت حساب پیش پرداخت ماهیت بدهکار دارد.

ماهیت حساب های دریافتنی

مطالبات واحدهای تجاری از اشخاص حقیقی و حقوقی مانند فروش کالا یا خدمات به آنها و پرداخت وام را با حسابهای دریافتنی نشان می‌دهند. با توجه به اینکه حساب های دریافتنی نوعی دارایی واحد تجاری به حساب می‌آید، دارای ماهیت بدهکار است.

ماهیت حساب ذخیره استهلاک

دارایی‌ها در اثر استفاده دچار استهلاک شده و از ارزش واقعی آنها کاسته می‌شود. به همین دلیل از حساب ذخیره استهلاک برای بیان کردن مبلغ دارایی به صورت کاهنده استفاده می‌شود.

حساب‌های ذخایر در حسابداری از ارزش دارایی کم می‌کنند که برخی از این حسابها در ترازنامه مستقیما از میزان دارایی کسر شده و برخی دیگر در دسته بدهی‌ها قرار می‌گیرند و با پرداخت این بدهی، میزان دارایی کاهش می‌یابد. با این توصیف، از آنجا که ذخیره استهلاک در دسته بدهی‌ها قرار می‌گیرد، دارای ماهیت بستانکار است. درنتیجه افزایش در هزینه استهلاک بستانکار و کاهش در این حساب بدهکار خواهد بود.

ماهیت حساب هزینه در حسابداری

هزینه ازجمله حسابهای اصلی در حسابداری است که باید ماهیت آن را به درستی تشخیص دهید تا بتوانید در اسناد حسابداری ثبت کنید. به منظور تشخیص ماهیت حساب هزینه باید تاثیر آن بر حساب سرمایه را بررسی کنیم. می‌دانیم با افزایش در هزینه‌ها، حساب سرمایه کاهش خواهد یافت؛ با در نظر گرفتن این رابطه و اینکه حساب سرمایه خود بستانکار است در نتیجه ماهیت حساب هزینه در حسابداری به عنوان بدهکار شناسایی می‌شود.

چون ماهیت حساب هزینه‌ها بدهکار است، افزایش در هزینه‌ها را با بدهکار و کاهش در هزینه‌ها را با بستانکار نمایش می‌دهند.

آگاهی از ماهیت حساب‌ها و تشخیص درست آنها برای یک حسابدار لازم و ضروری است. از آنجا که وظیفه اصلی در حسابداری ثبت درست اطلاعات فعالیت‌های اقتصادی است تا براساس این اطلاعات گزارش‌های مالی مختلف تهیه و وضعیت مالی آن کسب‌‎و‌کار به درستی تحلیل شود، نیاز است ماهیت هر حساب در هر رویداد مالی به درستی ثبت شود.

مفاهیم و اصطلاحات بورسی به زبان ساده

پر کاربردترین اصطلاحات بورسی

در این مقاله قصد داریم به معرفی تعدادی از مفاهیم و اصطلاحات بورسی به زبان ساده بپردازیم. بدیهی است برخی از این اصطلاحات پرکاربرد و مفاهیم بورسی برای شما مخاطب گرامی آشنا است؛ اما به منظور جامع و کامل بودن مقاله ملزم به درج آنها هستیم.

در این مطلب عناوین زیر را بررسی خواهیم کرد:

آشنایی با پر کاربردترین اصطلاحات و مفاهیم بورس

نماد: نمایانگر مخفف نام و صنعت یک موسسه مالی است که سهام آن در بورس اوراق بهادار و یا فرابورس ایران منتشر شده است. علت این کار سهولت در بیان نام این موسسات می باشد. این مخفف در بین همه ی فعالان یکسان بوده و یک استاندارد واحد برای آن نظر گرفته می شود که عموما حرف اول نماد معرف صنعت و حروف بعدی مخففی از نام شرکت است؛ مثلا بجای شرکت خودروسازی سایپا، خساپا و به جای شرکت خودروسازی ایران خودرو دیزل، خاور می گویند.

دامنه نوسان قیمت سهام: به مقدار مجازی که هر سهم می تواند طی یک روز در آن بازه تغییر قیمت دهد، دامنه نوسان گویند که در حال حاضر این مقدار برای سهام معمولی ۵% و برای شرکت هایی که در بازار پایه فعال هستند ۱۰% است. در بازه­های زمانی و پس از رویدادهای خاص که بازارگردان و یا ناظر بازار صلاح بداند، این دامنه نوسان را از نمادها حذف می کنند تا بنا به مکانیزم عرضه و تقاضا قیمت واقعی سهم مشخص گردد.

توقف نماد: اگر امکان خرید و فروش در نمادی به دلایل متفاوت برای مدتی حذف شود و سهم بدون معامله باقی بماند، اصطلاحا گفته می شود نماد متوقف شده است. عموما سهم به علت برگزاری مجامع، بیشترین تغییر قیمت برای چند روز متوالی و سایر عواملی که برای یک نماد حائز اهمیت است، می تواند متوقف گردد.

سال مالی: به بازه ی زمانی یکسال گفته می شود که مبداء شروع فعالیت کار شرکت ها قرار می گیرد و سال مالی هر شرکت می تواند با شرکت دیگر متفاوت باشد، که این سال مالی در قسمت بالای صورت های مالی قید می گردد. فرضا عنوان می شود صورت مالی X برای سال مالی منتهی به تیرماه x139 .

صورت های مالی: برای موسساتی که سیستم حسابداری دوبل یا دوطرفه دارند، گزارش­های استانداردی تهیه می­گردد که به آنها صورت های مالی آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری گفته می شود، این صورت ها عموما به ۴ دسته، شامل صورت سود و زیان، ترازنامه، صورت جریان وجوه نقد و صورت سود و زیان جامع، تقسیم می گردند که توضیح درباره تک تک آنها در مقالاتی مجزا ارائه شده است.

ترازنامه: صورتی است که در آن میزان دارایی، بدهی و حقوق صاحبان سهام به تفکیک به نمایش گذاشته می شود.

صورت جریان وجه نقد: نشان می­دهد که جریان مالی در بخش های عملیاتی، سرمایه گذاری و تامین مالی چگونه بوده است.

صورت سود و زیان: گزارشی از میزان کاهش و افزایش در دارایی های صاحبان سهام را نشان می دهد و صورت سود و زیان جامع کلیه عوامل تاثیر گذار مانند تعدیلات سنواتی و … را در حقوق صاحبان سهام نمایش می دهد.

سود هر سهم (EPS): پس از محاسبه ی سود خالص سال مالی، که از کسر نمودن هزینه های عملیاتی، مالی و مالیاتی از میزان فروش بدست می آید، اگر آن را بر تعداد کل سهام شرکت تقسیم کنیم، سود هر سهم یا EPS هر سهم بدست خواهد آمد که مخفف عبارت انگلیسی earning per share است.

سود تقسیمی هر سهم (DPS): بنا به تشخیص اکثریت سهامداران آن بخشی از EPS که بین سهامداران تقسیم می گردد را سود تقسیمی یا DPS هر سهم می نامند و مخفف عبارت انگلیسی per share dividend است. البته به جز تصمیم و رای اکثریت سهامداران عوامل دیگری در تعیین این سود نقش دارند که عبارتند از کف و سقف قانونی آن، قوانین مرتبط به اندوخته قانونی و سود تقسیمی و … .

P/E: از تقسیم قیمت هر سهم بر سود هر سهم عددی حاصل می گردد که به آن p/e می گویند و معیاری است برای مقایسه شرکت های یک صنعت و وضعیت آنها که در تحلیل بنیادی بکار می رود.

انواع روش های تحلیلی در بازار سرمایه: بطور عمومی سه نوع روش تحلیلی در بازارهای مالی رایج است که عبارتند از روش تکنیکال یا فنی، روش فاندامنتال یا بنیادی و تئوری مدرن پورتفو (MPT) . استفاده ترکیبی و مناسب از هر کدام از این روش ها می تواند ما را در کسب بازده مناسب یاری کند.

تحلیل تکنیکال: براساس نمودار قیمت سهام و پیشینه ی آن انجام می شود و بر سه اصل استوار است:۱- تاریخ تکرار می شود(رفتار روندها) ۲-همه چیز در قیمت لحاظ می شود ۳-همواره قیمت ها سقف قبلی خود را می شکنند.

تحلیل فاندامنتال: براساس روابط علت و معلولی رفتار نموده و بر دو قسم بالا به پایین و پایین به بالا تقسیم می­گردد و بر اساس تاثیر عوامل اقتصادی و به استناد به صورت های مالی تحلیل خود را انجام می­دهد. خوب است بدانیم تسلط بر این نوع تحلیل به مراتب از تحلیل تکنیکال سخت­تر است.

تئوری مدرن پورتفو (MPT): این تئوری که توسط آقای مارکویتز ارائه شد بر پایه تنوع بخشی بر دارایی ها سرمایه گذاری شده استوار است. با این کار ریسک نوسانات دارایی ها را که جنس متفاوتی دارند و رفتار متفاوتی نیز از خود نشان می دهند، کاهش می دهد.

مجامع: به اجتماع حداکثری سهامداران یک موسسه در زمان و مکان از پیش تعیین شده و رسمی، مجمع گفته می­شود. مجامع به سه دسته کلی مجمع عمومی موسس، مجمع عمومی عادی سالیانه و مجمع عمومی فوق العاده تقسیم می شوند.

مجمع عمومی موسس: یک بار برای هر شرکت و در زمان تاسیس آن برگزار می گردد و برای اولین بار مدیران آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری و بازرسان شرکت مشخص شده و روزنامه ای که آگهی های شرکت در آن درج شود، مشخص می­گردد. این مجمع با حضور صاحبان نیمی از سهام شرکت رسمیت یافته و در غیر این صورت حداکثر برای دو نوبت دیگر قابل تمدید است. اگر دو نوبت بعدی نیز به حد نصاب نرسد، موسسین باید عدم تشکیل شرکت را اعلام کنند.

مجمع عمومی عادی سالیانه: پس از مشخص شدن اساسنامه شرکت، همه ساله مجمعی تشکیل می گردد به نام مجمع عمومی عادی سالیانه که در آن صورت های مالی شرکت به تصویب سهامداران می رسد و نسبت به تقسیم سود حاصل شده ی سال مالی تصمیم گیری انجام می گیرد. این مجمع نیز با حضور نیمی از صاحبان سهام رسمیت می یابد و در صورت عدم تشکیل، در نوبت بعدی با حضور هر تعداد از سهامداران رسمیت دارد.

مجمع عمومی فوق آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری العاده: اگر بنا به دلایلی نیاز به تصمیم گیری های مهمی نظیر انحلال یا اعلام ورشکستگی شرکت باشد، خارج از زمان مقرر برای تشکیل مجمع عمومی عادی سالیانه، اعلام اطلاع رسانی عمومی جهت دعوت به مجمع صورت می گیرد. این مجمع همان مجمع عمومی فوق العاده است. این مجمع در نوبت اول با حداقل نیمی از سهامداران تشکیل می شود و در صورت عدم تشکیل در نوبت اول، نوبت دوم با حضور ۳/۱ اعضا نیز رسمی است. همچنین کلیه مصوبات با ۳/۲ آرای حاضر به تصویب می رسد.

بازار اولیه: به بازاری که سهام شرکت های بورسی برای اولین بار در آنجا عرضه می گردد، بازار اولیه گویند.

بازار ثانویه: پس از عرضه اولیه سهام در بازار اولیه، می توان آنرا در بازار ثانویه مورد داد و ستد قرار داد در واقع بازاری را که سهام بعد از بار اول خرید و فروش می شود را بازار ثانویه می نامند.

برای ثبت نام در دوره مبانی سرمایه گذاری موفق در بورس کلیک نمایید:

انواع قیمت سهام

قیمت اسمی: قیمت استانداردی است که برای اغلب سهام یکسان است. مثلا در ایران عموما قیمت اسمی سهام ها ۱۰۰۰ ریال یا همان ۱۰۰ تومان در نظر گرفته می شود. این در حالی است که قیمت ذاتی، بازار و… این نماد می­تواند متفاوت از قیمت اسمی آن باشد.

قیمت بازار: قیمتی که بر اساس مکانیزم عرضه و تقاضا در بازار ثانویه تعیین می گردد را قیمت بازار گویند.

قیمت ذاتی: قیمت واقعی یک نماد که براساس جریانات نقد آتی آن، مکانیزم عرضه و تقاضا، دارایی های آن موسسه و سایر عوامل تعیین می گردد را قیمت ذاتی گویند.

قیمت دفتری: اگر دارایی های یک موسسه ملاک قیمت گذاری آن قرار گیرد و قیمتی که در زمان خرید دارایی ها در دفاتر مالی آن موسسه ثبت می گردد را در محاسبات لحاظ کنیم، به قیمت بدست آمده ارزش دفتری سهم گوییم.

صف خرید: زمانی که میزان سفارشات برای خرید سهام در قیمت سقف (بالاترین حد مجاز نوسان یک سهم) مقادیر زیادی را در بر بگیرد و عرضه کننده ای نیز حتی در بالاترین قیمت سهام حاضر به فروش آن نباشد، صف خرید به وجود آمده است.

صف فروش: زمانی که به ازای میزان سفارشات فروش یک نماد در کف قیمت (پایین ترین حد مجاز نوسان قیمت در آن روز) هیچ خریداری برای آن نماد وجود نداشته باشد، اصطلاحا گفته می شود صف فروش ایجاد شده است.

تعداد سهام هر موسسه (شرکت یا هلدینگ و…): در زمان انتشار سهام یک شرکت در بازار اولیه، اگر حقوق صاحبان سهام آن شرکت را بر قیمت اسمی سهام (۱۰۰ تومان) تقسیم کنیم، عدد حاصل شده تعداد سهام شرکت را نمایش می دهد. مثلا اگر حقوق صاحبان سهام شرکتی مبلغ ۱،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان باشد تعداد کل سهام این شرکت از تقسیم این رقم بر ۱۰۰ تومان بدست خواهد آمد که برابر خواهد شد با ۱۰،۰۰۰،۰۰۰ برگه سهام. (شرکت­ها می توانند به منظور تامین مالی پروژه ها بخشی از این سهام را در بازار اولیه به عموم بفروشند و در واقع در ازای دریافت وجهی با آنها شریک شوند. قیمت این انتشار می تواند با قیمت اسمی سهام متفاوت باشد که عموما بیشتر از آن است.)

صرف سهام: صرف سهام، مبلغی است مازاد بر ارزش اسمی سهام که شرکت در زمان فروش سهام عادی دریافت کرده است. کسر سهام نیز بالعکس این مقوله و در ایران نیز ممنوع است.

افزایش آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات حسابداری و کاهش سرمایه: منظور از افزایش سرمایه و یا کاهش سرمایه تغییر در تعداد سهام و تغییر مجموع قیمت اسمی سهام شرکت است. این کار به روش های مختلفی انجام می شود؛ مثلا افزایش سرمایه از محل سود انباشته، از محل آورده نقدی سهامداران، سلب حق تقدم در بورس و… . همچنین در شرایط خاص سهامداران شرکت می توانند نسبت به کاهش سرمایه رای دهند.

حق تقدم: اگر شخصی مالک بخشی از سهام یک موسسه باشد و شرکت اقدام به افزایش سرمایه نماید، اگر دیگران سهام منتشره جدید را خریداری کنند، میزان درصد مالکیت آن شخص کاهش می یابد. بنابراین به منظور جلوگیری از وقوع این امر، هر سهامدار به میزان درصد مالکیت خود نسبت به افزایش سرمایه اولویت دارد که به آن حق تقدم گویند و می تواند از آن استفاده کند و یا به فروش رساند.

حجم مبنا: به میزان سهامی که اگر در یک روز و در یک نماد معامله گردد، آن نماد می تواند به اندازه حداکثر میزان نوسان خود افزایش یا کاهش یابد، حجم مبنا گویند. این عدد برای سهام فرابورس و سهامی که از مجمع خارج شده ۱ است؛ یعنی با معامله ۱ برگ سهم قیمت آن می تواند تغییر کند.

سهام شناوری: به آن بخش از سهام غیر مدیریتی که مالکیت آن عموم مردم در بازار سرمایه هستند، سهام شناور می گویند.

قیمت پایانی: به میانگین موزون تمام معاملات یک روز یک نماد، قیمت پایانی گویند که معیار تعیین دامنه نوسان فردای آن سهم است.

*برای آشنایی با اصطلاحات و مفاهیم بورسی بیشتر بازار سرمایه، می‌توانید به مطلب دیکشنری بورسی موجود در بلاگ مراجعه نمایید.

حسابداری صنعتی یا حسابداری بهای تمام شده چیست ؟

حسابداری بهای تمام شده قسمت اول

منظور از حسابداری صنعتی یا حسابداری بهای تمام شده چیست؟

حسابداری صنعتی شاخه ای از علم و فن حسابداری است که وظیفه جمع آوری اطلاعات مربوط به عوامل هزینه و محاسبه بهای تمام شده محصولات و خدمات را بر عهده داشته، فعالیت حسابدار در این زمینه به گونه ای است که باید قیمت تمام شده هر واحد محصول را که در یک شرکت تولید می شود و یا بهای خدمات ارائه شده توسط آن را با تجزیه و تحلیل گزارشها و بررسی راههای تولید روشهای تقلیل بهای تمام شده تولیدات را تعیین و بیان نماید.

در دوره های کاردانی و یا کارشناسی رشته های حسابداری، در دانشگاه های مختلف از جمله دانشگاه دولتی، آزاد، پیام نور یا غیر انتفاعی، چیزی که آموزش داده می شود عموما به مباحث حسابداری مالی می پردازد. به این معنی که دانشجویان رشته حسابداری بیشتر از هر مبحث دیگری، در مورد مفاهیم حسابداری مالی، آموزش می بینند. البته علاوه بر آن و در حوزه حسابداری صنعتی و مدیریت مالی و قوانین مالیاتی نیز دروسی دارند که البته تعداد آنها نسبت به دروس حسابداری مالی، بسیار کمتر می باشد. به این ترتیب، دانشجویان پس از اتمام تحصیلات و در صورت تمایل می توانند در دورهای تخصصی حسابداری از جمله حسابداری صنعتی ( حسابداری بهای تمام شده ) ، حسابداری مدیریت و سایر شاخه های تخصصی حسابداری آموزش دیده و مهارت کسب نمایند.

دانشگاه های علمی کاربردی نیز از جمله مراکز آموزش حسابداری مالی در کشور می باشند و از آنجایی که نقش اصلی دانشگاه های جامع عملی کاربردی و دانشگاه های فنی و حرفه ای، آموزش و تربیت اشخاصی است که دارای مهارت های لازم جهت وارد شدن به بازار کار می باشد که بلافاصله پس از اتمام تحصیلات خود بتوانند برای خود کسب و کاری ایجاد کنند و یا به استخدام شرکت ها و یا سازمان ها درآیند، لذا دوره های آموزشی مشخصی تعریف شده است. در این دانشگاه ها، آموزش، بیشتر جنبه عملیاتی و کاربردی داشته و رشته ها و گرایش های تعریف شده در آنها دارای تنوع بیشتری می باشند. به عنوان مثال در دانشگاه فنی و حرفه ای برای رشته حسابداری در مقطع کاردانی در ۵ گرایش مختلف دانشجو جذب می شود که یکی از آن ها حسابداری مالی می باشد. سایر گرایش ها شامل حسابداری صنعتی، حسابداری مالیاتی، حسابداری دولتی و حسابرسی هستند.

همچنین در دانشگاه علمی کاربردی و در مقطع کارشناسی در ۸ رشته و گرایش، دانشجوی حسابداری پذیرفته می شود. در این دانشگاه علاوه بر آموزش دانشجویان در رشته حسابداری مالی ، در شاخه ها (رشته های) دیگر حسابداری از جمله حسابداری بانکی، حسابداری پروژه ها، حسابداری خدمات و آثار فرهنگی و هنری، حسابداری خدمات و تولیدات صنعتی، حسابداری خدمات و تولیدات کشاورزی، حسابداری دولتی و حسابداری مالیاتی دانشجو پذیرش می شود.

نیک تدبیر-حسابداری صنعتی یا حسابداری بهای تمام شده

اهمیت حسابداری بهای تمام شده برای چیست؟

هر محصول قیمت تمام شده ای دارد و این قیمت در تعیین کارایی و میزان سودآوری شرکت موثر است. شخصی که به عنوان حسابدار صنعتی فعالیت می کند، وظیفه دارد تا این قیمت تمام شده را برای هر واحد محصول مشخص نماید. به همین دلیل است که این شاخه را حسابداری قیمت تمام شده نیز می نامند. در واقع حسابداری صنعتی یا حسابداری بهای تمام شده یک ابزار بسیار مهم در اختیار مدیریت می باشد تا مدیران را در برنامه ریزی، کنترل و نظارت و بررسی نتایج فعالیت ها، یاری نماید.مدیریت با استفاده از حسابداری صنعتی، بهای تمام شده تولیدات را محاسبه می کند و کنترل خود را بر روی هزینه های مواد، دستمزد و سایر هزینه های تولید اعمال می کند.مدیران اگر گزارشات دقیق و صحیحی از عوامل هزینه نداشته باشند در تصمیم گیری خود در جهت افزایش تولید یا سایر تصمیم گیریها و راه انجام تصمیمات خود با مشکل مواجه خواهند شد.

به عنوان مثال فرض کنید در صورتی که هدف تغییر نوع محصول تولید شده یا افزایش تولید باشد باید اطلاعات دقیقی از هزینه تولید وجود داشته باشد تا بتوان تصمیم گرفت که اگر ماشین آلات جدید خریداری شوند مقرون به صرفه است و یا ماشین آلات تعویض شوند و یا اینکه ماشین آلات اجاره گرفته شوند و یا بهتر است حقوق پرسنل افزایش داده شود و یا باید مقدار پرسنل را کاهش و یاافزایش داد و بسیاری از انواع تصمیمات مدیریت در موارد مشابه فوق الذکر مشروط بر اطلاعات حسابداری بهای تمام شده می باشد.

وظایف حسابداری بهای تمام شده ( صنعتی ) چیست؟

به طور کلی وظایف زیر را برای حسابداری صنعتی در نظر گرفته اند.

کاربرد حسابداری بهای تمام شده چیست؟

گاهی تصور می شود کاربرد حسابداری صنعتی و بهای تمام شده محدود به کارخانجات و صنایع تولیدی می باشد هرچند شاید مشهودترین کاربرد آن در این جهت باشد ولی سایر مؤسسات نیز از حسابداری بهای تمام شده بهره برده و از روشهای حسابداری بهای تمام شده در بانک ها، شرکت های بیمه، عمده فروشی ها، شرکت های حمل و نقل، شرکت های هواپیمایی، دانشگاه ها و بیمارستان ها در جهت کارایی بیشتر استفاده می گردد.

به عنوان مثال در یک بیمارستان کنترل هزینه ها و تعیین بهای تمام شده هزینه های بستری شدن و درمان یک بیمار، با استفاده از حسابداری بهای تمام شده صورت می پذیرد و مواد مصرفی، دستمزد پزشک و سایر هزینه های مرتبط شناسایی و ثبت کنترل می گردند تا بهای تمام شده مشخص شود. یا شرکتهای حمل و نقل سعی در محاسبه و تعیین هزینه حمل و تعیین بهای تمام شده حمل یک کیلو کالا و یک نفر مسافر را دارند.

آشنایی با مفاهیم، تعاریف و اصطلاحات مو جود در گزارشات حسابداری صنعتی

در این بخش سعی می کنیم با مفاهیم، تعاریف و اصطلاحات گزارشات حسابداری صنعتی آشنا شوید.

منظور از هزینه یابی و دایره هزینه یابی چیست؟

هزینه یابی عبارت است از تعیین بهای تمام شده کالای ساخته شده و موجودی کالای در جریان ساخت. و منظور از دایره هزینه یابی دایره ای است که مسئولیت نگهداری اسناد و مدارک مرتبط با حسابداری عملیات تولیدی و غیرتولیدی را به عهده داشته و در ضمن وظیفه تجزیه و تحلیل کلیه هزینه های تولیدی، توزیع و فروش جهت ارائه و استفاده مدیریت را به عهده دارد. فعالیت های دایره هزینه یابی در ارتباط با گذشته، حال و آینده واحد اقتصادی می باشد.

کالای ساخته شده چیست؟

کالایی که با گذراندن مراحل تولید به شکل کامل ساخته شده است و در واقع فرآیند تولید را به شکل کامل طی نموده است را کالای ساخته شده می گویند.

کالای در جریان ساخت چیست؟

کالاهایی که در جریان مراحل تولید قرار گرفته اند ولیکن کامل نشده اند و بخشی از فرآیند تولید را طی نموده اند ولی ساخت آنها تمام نشده است را کالای در جریان ساخت گویند.

منظور از تولید چیست؟

هرگاه مواد اولیه با عبور از یک فرآیند ساخت تغییر شکل دهد و به یک کالای ساخته شده تبدیل شود اصطلاحاً می گویند تولید صورت پذیرفته است.به عنوان مثال اگر یک تکه چوب با گذشت از فرآیند برش و اتصال به میز و صندلی تبدیل شود این عمل تولید محسوب می گردد و یا فرآیند تبدیل چند ماده شیمیایی به رنگ تولید محسوب می شود. البته باید توجه داشت ممکن است کالای ساخته شده یک فرآیند تولید، مواد اولیه تولید دیگر محسوب گردد و در فرآیندی دیگر به یک کالای ساخته شده دیگر تبدیل شود. به عنوان مثال سنگ آهن که مواد اولیه ذوب آهن می باشد با طی مراحل تولید به ورق آهن و نبشی و اشکال مختلف تبدیل می شود و این کالای ساخته شده یعنی همان ورق آهن مواد اولیه ساخت و تولید میز فلزی، اجاق گاز و سایر موارد قرار خواهد گرفت.

به منظور کسب اطلاعات بیشتر به بخش استاندارد های حسابداری و استاندارد موجودی مواد و کالا مراجعه نمایید.

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برو به دکمه بالا