اوراق مشتقه و انواع آن در بازار سرمایه

اوراق مشتقه و انواع آن در بازار سرمایه

بازار مشتقه نوع جدیدی از بازار بورس است که با توجه به نیاز بعضی بازارها و ماهیت کالاها ایجاد می شوند. بازار مشتقه عمدتاً مبتنی یا مشتق از یک دارایی پایه است. به عبارتی ارزش آن‌ها منبعث از ارزش دارائی دیگری است. در ایران نخستین بازار قراردادهای آتی بر روی سکه و محصولات کشاورزی مانند زعفران شکل گرفت. رفته ‌رفته در این نوع معاملات محصولات دیگری نظیر پسته و زیرِه نیز افزوده شد.

دارائی‌هایی که می‌توانند به عنوان دارایی پایه در این ابزارها مورداستفاده قرار گیرد، عبارتند از: انواع سهام، ابزارهای بهره‌ای و متأثر از نوسانات نرخ بهره، ابزارهای بازار مبادلات ارزی، انواع کالا، اعتبارات مشخص و خاص و وام‌های کوچک و کلان.

محصولات بازار مشتقات:

حمل و نقل: قرارداد رو به جلو قراردادی سفارشی بین دو نهاد است، جایی که تسویه حساب در یک تاریخ خاص در آینده با قیمت از قبل توافق شده انجام می شود.

معاملات آتی: قرارداد آتی توافقی بین دو طرف برای خرید یا فروش دارایی در زمان معینی در آینده با قیمت معین است. در واقع، قراردادهای آتی انواع خاصی از قراردادهای پیش رو هستند که برمبنای موارد قبلی قراردادهای استاندارد معامله شده در بورس معامله می شوند.

اوراق مشتقه یا Derivatives به اوراق بهادار با قیمت گفته می شوندد که ارزش آن‌ها از یک یا چند دارایی پایه مشتق می‌شود؛ به عبارت دیگر اوراق مشتقه بر اساس دارایی پایه خود شناخته می‌شوند.

یکی از اهداف مهم ایجاد ابزار مشتقه در بازار، کنترل ریسک‌های مالی است. افرادی که پیش‌بینی کاهش قیمت یا افزایش قیمت را در بازار دارند، به کمک این اوراق می‌توانند ریسک سرمایه گذاری خود را کاهش دهند و موقعیت‌های معکوسی را همراه با انجام معاملات خود اتخاذ کنند.

قرارداد آتی

قرارداد آتی یا future Contract قراردادی است که فروشنده متعهد می‌شود براساس آن، در سررسید معین، مقدار مشخصی از کالای تعیین شده را به قیمتی مشخص بفروشد و در مقابل خریدار متعهد می‌شود کالا را با مشخصات تعیین شده، خریداری کند.

به بیان دیگر، قرارداد آتی به افراد این امکان را می‌دهد که اقدام به خرید کالایی کنند که در حال حاضر تصمیم به تحویل گرفتن آن ندارند و وجه آن را نیز در زمان تحویل پرداخت کنند. براساس این قرارداد، افراد می‌توانند کالایی که اکنون مالک آن نیستند را بفروشند و در آینده آن را به خریدار تحویل دهند و کسب سود کنند.

اختیار معامله یا آپشن (Option Contracts)

اختیار معامله یک قرارداد دوطرفه بین خریدار و فروشنده است که براساس آن خریدار حق(نه اجبار) دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت معین و در زمانی مشخص بخرد یا بفروشد.بنابراین براساس این قرارداد،دوطرف توافق می کنند که در زمان آینده معامله ای انجام دهند. در واقع، قراردادهای آپشن به معامله‌گر اجازه می‌دهد یک دارایی را با قیمت از پیش تعیین‌شده پیش و یا در یک تاریخ خاص بخرد و یا بفروشد.

قرارداد اختیار معامله یا معاملات آپشن از قرن‌ها پیش شناخته شده‌ بوده است. در یونان باستان اولین بار معاملات آپشن گزارش شده است. حق اختیار برداشت از باغات زیتون در آن زمان مورد معامله قرار میگرفت. اولین کسی که استفاده از اپشن دربرداشت باغات زیتون از او نام برده شده‌ است تالس فیلسوف یونانی نام دارد.

قراردادهای آپشن در ایران با نام اختیار معامله (اختیار فروش و اختیار خرید) شناخته شده‌اند.

مدارک و شرایط مورد نیاز برای دریافت کد معاملاتی از بازار مشتقه

الف- فرآیند اجرایی صدور کد برای مشتریان ایرانی

1. تماس مشتری با کارگزار دارای مجوز فعالیت در بازار مورد نظر و اخذ فرم ها و لیست مدارک
2. تکمیل فرم های مربوطه (بصورت فایل و امضا نشده) و ارائه تصویر مدارک مورد نیاز توسط مشتری
3. بررسی مدارک و مطابقت دادن فرم ها توسط کارگزار
4. ارسال درخواست کد در سامانه مشتریان و بارگذاری فایل مدارک مشتری توسط کارگزار
5. بررسی مدارک و محتوای سامانه توسط بورس
6. تائید اولیه درخواست و تولید فرم درخواست کد تائید شده توسط بورس
7. اخذ فرم درخواست کد تائید شده و ارسال آن به مشتری جهت مهر و امضاء تمامی صفحات
8. بارگذاری فرم درخواست کد تائید شده با مهر و امضای اصل (رنگی) در سامانه و ارسال فیزیکی
9. صدور کد معاملاتی بازار مشتقه
10. ارسال اطلاعات به مدیریت توسعه بازار مشتقه جهت فعال‌سازی حساب عملیاتی
11. فعال سازی کد مشتری توسط مدیریت توسعه بازار مشتقه

* نکته: جهت صدور کد معاملاتی مشتقه، داشتن کد سهامداری الزامی است و این کد باید در محل مربوطه در فرم درخواست کد یادداشت شود

* به مدارکی که بصورت بی کیفیت، نامرتب و ناقص اسکن شده باشند ترتیب اثر داده نمی‌شود.

شرایط و فرآیند اخذ کد معاملاتی بر خط قراردادهای آتی

شرایط الزامی دارندگان کد معاملاتی قراردادهای آتی جهت معامله از طریق سامانه معاملات برخط قراردادهای آتی:

1. داشتن حداقل سن 18 سال
2. داشتن حداقل دیپلم

فرآیند اخذ مجوز دسترسی به سامانه معاملات برخط قراردادهای آتی

1. مراجعه مشتری به کارگزار و تکمیل فرم" درخواست اخذ مجوز دسترسی به سامانه معاملات برخط " و ارائه مدارک هویتی و رونوشت آخرین مدرک تحصیلی
2. انجام مصاحبه شفاهی یا آزمون کتبی توسط مدیریت معاملات برخط کارگزاری جهت ارزیابی صلاحیت حرفه ای مشتری
3. عقد قرارداد استفاده از خدمات عضو جهت انجام معاملات برخط کالا و اوراق بهادار مبتنی بر کالا بین شرکت کارگزاری و مشتری
4. صدور نام کاربری و رمز عبور جهت دسترسی به سامانه معاملات برخط قراردادهای آتی توسط کارگزار برای مشتری

نکات عمومی:

• بورس مجاز است جهت احراز هویت مشتریان به به مراجع قانونی مراجعه و تاییدیه دریافت نمایند. بدیهی است صدور کد منوط به تایید اصالت مدارک می باشد و با خاطیان برخورد قانونی می شود.
• مشتری موظف است در هر زمان بنا به درخواست بورس نسبت به ارائه مدارک و مستندات مجددا اقدام نماید. در صورت عدم ارائه ، کد مشتری غیر فعال می گردد.
• مشتری موظف است هرگونه تغییر در مدارک و مستندات را به بورس اعلام نماید و توجه به تاریخ انقضای مدارک و بروزرسانی آن نزد بورس در تعهد مشتری می باشد.
• در صورتی که مشتری وکالت انجام معاملات خود را بطور رسمی به وکیل منتقل نموده باشد، بعد از صدور کد در سامانه مشتریان، کارگزار پس از اخذ مدارک و فرم های کامل از وکیل، اقدام به تعریف وکیل در این سامانه می‌نماید

کدهای معاملاتی شامل:

کد معاملاتی عام‏: کد معاملاتی است که جهت خرید و فروش کالا یا گروه کالایی خاص ایجاد نشده و دارنده آن مجاز است به شرط عدم وجود محدودیتی اعلامی جهت خرید کالا یا گروه کالایی خاص در بورس اقدام به خرید کلیه کالاهای پذیرفته شده در بورس نماید.

کد معاملاتی خاص گروه کالا: کد معاملاتی است که جهت خرید و فروش کالا یا گروه کالایی خاص ایجاد نشده و دارنده کد معاملاتی است که جهت خرید و فروش یک گروه کالای خاص ایجاد شده و دارنده آن مجاز است به شرط عدم وجود محدودیت اعلامی جهت خرید یک کالای خاص از کلیه کالاهای پذیرفته شده آن گروه کالایی نیز خرید نماید.

کد معاملاتی خاص کالا: کد معاملاتی است که جهت خرید و فروش کالا یا گروه کالایی خاص ایجاد نشده و دارنده آنکدکد معاملاتی است که جهت خرید یکی یا چند کالای خاص ایجاد شده و دارنده آن مجاز است کالا یا کالاهای خاص را خرید نماید.

کلیه معامله‏‌گران کالا و اوراق بهادار مبتنی بر کالا بایستی کد معاملاتی عام دریافت نمایند. اشخاص حقیقی می‏توانند جهت خرید کالاهای کشاورزی، سیمان، طلا و کالاهای صادراتی، قبض انبار قراردادهای مشتقه با رعایت مفاد این دستورالعمل کد معاملاتی دریافت دارند.

نحوه صدور انواع کدهای معاملاتی

کلیه معامله‏‌گران کالا و اوراق بهادار مبتنی بر کالا بایستی کد معاملاتی عام دریافت نمایند. اشخاص حقیقی می‏توانندکد معاملاتی عام توسط مسوول پذیرش و کد معاملاتی خاص گروه کالا توسط کمیته صادر می‏‌شود.

صدور کد معاملاتی عام

مسوول پذیرش موظف است حداکثر ظرف سه روز کاری پس از ارایه مدارک کامل مشتری توسط کارگزاری، نسبت به صدور کد معاملاتی عام برای مشتری اقدام نماید یا اینکه عدم کفایت مدارک ارایه شده را به کارگزار اعلام کند.

صدور کد معاملاتی خاص کالا و خاص گروه کالا

کلیه معامله‏‌گران کالا و اوراق بهادار مبتنی بر کالا بایستی کد معاملاتی عام دریافت نمایند. اشخاص حقیقی می‏توانندالف: جهت صدور کد معاملاتی خاص کالا و خاص گروه کالا، متقاضی بایستی مدارک و مستندات خود را به کمیته پذیرش مشتریان ارایه نماید.

کلیه معامله‌‏گران کالا و اوراق بهادار مبتنی بر کالا بایستی کد معاملاتی عام دریافت نمایند. اشخاص حقیقی می‏توانندب: مشتریانی که واجد شرایط خرید بیش از یک کالا می باشند اعم از اینکه در یک گروه کالایی یا در گروه‌های کالایی متفاوت قرار داشته باشند، بایستی فرآیند اخذ کد معاملاتی را بطور جداگانه طی نمایند . بدیهی است به هر مشتری صرفا یک کد معاملاتی اختصاص می یابد.

ج: دبیر کمیته موظف است حداکثر ظرف مدت ده روز کاری پس از ارائه مدارک مشتری توسط کارگزاری ، گزرش کارشناسی خود حاوی اظهار نظر در خصوص احراز یا عدم احراز شرایط اعطای کد معاملاتی خاص کالا و یا خاص گروه کالا را به انضمام مستندات مربوط به کمیته ارسال نماید.

کلیه معامله‏‌گران کالا و اوراق بهادار مبتنی بر کالا بایستی کد معاملاتی عام دریافت نمایند. اشخاص حقیقی می‏توانندد: کمیته موظف است حداکثر ظرف 5 روز کاری پس از دریافت گزارش و مستندات مربوط نظر کتبی خود را با ذکر دلایل مبنی بر اعطای کد معاملاتی خاص کالا و یا گروه کالا را به متقاضی اعلام کند و در صورت رد درخواست، متقاضی می‏تواند مراتب اعتراض خود را حداکثر ظرف مدت 10 روز از تاریخ ابلاغ تصمیم کمیته به وی به بورس اعلام کند.

شرایط اختصاصی برای دریافت کد معاملاتی خاص کالا یا خاص گروه کالا برای کلیه گروه های کالایی به شرح ذیل است:

کلیه معامله‌‏گران کالا و اوراق بهادار مبتنی بر کالا بایستی کد معاملاتی عام دریافت نمایند. اشخاص حقیقی می‏توانندالف: رعایت مقررات خارج از بورس از جمله اخذ مجوزهای لازم از مراجع ذی ربط در صورت وجود

کلیه معامله‏‌گران کالا و اوراق بهادار مبتنی بر کالا بایستی کد معاملاتی عام دریافت نمایند. اشخاص حقیقی می‏توانندب: اخذ تاییدیه کمیته پذیرش مشتریان بورس کالا

منظور از ابزار مشتقه چیست؟

ابزار مشتقه از جمله انواع اوراق بهادار می باشند. اوراق مشتقه خود نیز دارای تقسیم بندی می باشند که در این مطلب ابتدا به توضیح معنا و مفهوم ابزار مشتقه می پردازیم سپس انواع آن را توضیح می دهیم.

ابزار مشتقه

ابزار مشتقه یکی از ابزار مالی است که ارزش آن از دارایی پایه مشتق می‌شود. این دارایی‌ها را می‌توان به دو دسته مالی و کالایی تقسیم کرد. دسته مالی شامل هرگونه شاخص، ارز، نرخ سود، سهام، اوراق قرضه و… و دسته کالایی شامل کالا یا شاخصی برحسب کالا می ­باشند. عملکرد ابزار مشتقه، تحت تأثیر دارایی پایه می باشد.

انواع اوراق مشتقه

چهار نوع اوراق مشتقه مورد معامله قرار می‌گیرند:
1. قراردادهای سلف (forward)
2. قراردادهای آتی (futures)
3. قراردادهای اختیار معامله (option)
4. قراردادهای معاوضه (swaps)

قرارداد سلف: خرید یا فروش دارایی در تاریخ مشخص و با قیمت توافق شده در هنگام امضای قرارداد را سلف می‌گویند. کل مبلغ معامله و قیمت کالا در روز عقد قرارداد تعیین می‌شود و تمامی آن توسط خریدار پرداخت می ‌شود.

قرارداد آتی: خرید و فروش مقدار معین از یک دارایی با کیفیت مشخص و در زمان مشخصی در آینده که قیمت آن توافقی می‌باشد. یکی از کاربردهای اصلی قراردادهای آتی پوشش ریسک در معاملات است.

در زمان انجام معاملات آتی درصدی از مبلغ قرارداد به عنوان ودیعه پرداخت می‌شود. تفاوت عمده میان قراردادهای آتی و سلف در نحوه و میزان پرداخت می‌باشد. در قرارداد سلف تمام وجه در ابتدا پرداخت می‌شود و هدف اصلی آن تأمین مالی برای فروشنده است، در حالی که در قرار داد آتی، تنها بخشی از وجه در ابتدا پرداخت شده و مابقی به زمان تحویل موکول می‌شود. هدف از قرار داد آتی پوشش ریسک می‌باشد.

قرارداد اختیار معامله: به طور کلی دو نوع اختیار معامله وجود دارد، اختیار خرید (Call option)، اختیار فروش (Put option). این قرارداد در برگیرنده نوعی حق است. در اختیار خرید، خریدار حق خرید اوراق بهادار در زمان مشخص را می‌خرد (اختیار فروش هم به همین شکل است).

قرارداد معاوضه: توافقی میان طرفین برای معاوضه جریان نقدی در آینده با دو نوع پرداخت متفاوت از بدهی یا دارایی است. در این نوع قرارداد تاریخ پرداخت و چگونگی محاسبه جریانات نقدی پرداختی مشخص می‌شود. در واقع، قرارداد معاوضه حالت کلی‌‌تر پیمان‌های آتی است که در آن به جای یک پرداخت با مجموعه‌ای از پرداخت‌‌ها روبه رو هستیم. بنابراین، می‌‌توان معاوضه را به عنوان مجموعه‌‌ای از پیمان‌‌های آتی در نظر گرفت. در هنگام انعقاد معاوضه هیچ پولی بین طرفین معامله رد و بدل نمی‌‌شود. اجزا اصلی این قرارداد عبارتند از:
1. دارایی پایه
2. فروشنده معاوضه
3. خریدار معاوضه
4. شخص مرجع یا تعهد مرجع
5. صرف معاوضه

اوراق مشتقه و انواع آن در بازار سرمایه

ابزار مشتقه در بازارهای مالی، همان‌طور که از اسم‌شان پیداست، ابزارهایی هستند که از یک دارایی پایه مشتق شده‌اند. شاید درک فلسفه وجودی چنین ابزارهایی برای افرادی که با بازارهای مالی آشنایی ندارند کمی دشوار باشد، اما شاید اگر خودمان را جای تاجران و کشاورزان قدیمی بگذاریم، راحت‌تر بتوانیم فلسفه این ابزارها را درک کنیم!

ابزار مشتقه چیست؟

کشاورزی را در نظر بگیرید که درآمدش فقط از فروش محصولی است که در یک فصل خاص برداشت می‌کند. این کشاورز باید تمام سال منتظر فصل برداشت باشد تا به یک درآمد احتمالی برسد. از یک طرف باید هزینه‌های مالی پرورش محصول را پرداخت کند و از سمت دیگر باید امیدوار باشد که محصولش دچار خرابی یا مثلا در اثر کاهش بارندگی مقدار برداشت محصول کاهش نیابد. یا اینکه در فصل برداشت محصول، بهای محصول کاهش نیابد. به بیان ساده‌تر، تولید و فروش محصولات کشاورزی با ریسک همراه است و ممکن است این ریسک به درآمد سالانه کشاورز آسیب بزند.اما این فرد می‌تواند با پیش‌فروش کردن محصول ریسک کاهش درآمد را از بین ببرد و زودتر از موعد برداشت به پول برسد و بخشی از این پول را هزینه‌های تولید محصول کند. در چنین حالتی، «پیش‌فروش محصول» در واقع ابزاری مالی است که کشاورز برای از بین بردن ریسک‌های تولید محصول استفاده کرده است.کارکرد عمده ابزارهای مشتقه مالی هم در واقع همین است و هدف از طراحی و استفاده از این ابزارها کاهش ریسک معاملات است. برای نمونه بیایید ببینیم چگونه می‌شود از ابزار «اختیار معامله» برای کاهش ریسک استفاده کرد.

تاریخچه ابزار مشتقه

بازارهای مشتقه دارای تاریخچه طولانی و جالب‌توجهی هستند. بررسی این بازارها باعث می شود تا درک بهتری از ساختار بازارهای امروزی داشته باشیم. براین اساس می توان ویژگی‌های اصلی قراردادهای مشتقه را در تاریخ بشری یافت. سابقه “توافق” برای انجام معاملات تجاری و نیز وجود توافق به منظور بدست آوردن اختیار انجام معاملات تجاری در آینده، به صدها سال قبل بازمی‌گردد. جالب است بدانید درست مانند قراردادهای تجاری ساده، قراردادهایی که حتی انجام قراردادهای تجاری را در سررسید معین فراهم می‌آورند تاریخچه‌ای قدیمی دارد. در قرون‌وسطی هم استفاده از قراردادهایی جهت تحویل دارایی‌ها در آینده باقیمت ثابتی که در زمان ثبت قرارداد تعیین می‌شد بسیار رواج داشته است. اولین بازار قراردادهای آتی در گذشته در ژاپن دیده شد.با این وجود ریشه شکل‌گیری بازارهای مالی را به سال ۱۸۴۸ میلادی نسبت می‌دهند که بورس شیکاگو به عنوان نخستین بازار نظام‌مند آتی پی‌ریزی شد. در واقع ، این بازار به منظور معاملات غلات تشکیل‌شده بود و بر اساس آن کشاورزان با پیش‌شرط‌های قیمتی و زمانی، فروش محصولات خود را برای آینده تثبیت می‌کردند. در همان دوران، ایده اجرای قراردادهای اختیار معامله سفارشی توسط یک متخصص مالی معروف به نام راسل سیج ارائه شد. رشد قراردادهای آتی در قرن بیستم میلادی سرعت گرفت. در گام‌های بعدی هیات معاملات شیکاگو، بورس کالای شیکاگو و در ادامه بورس کالای نیویورک و همچنین بورس اختیار معامله شیکاگو به تأثیرگذارترین عوامل در بازارهای مشتقه دنیا تبدیل شدند. این بورس‌ها اقدام به ایجاد و بازاریابی موقت تعداد زیادی از قراردادهای مشتقه به صورت ابتکاری نمودند. اگرچه در سده‌ی اول از ابتدای فعالیت معاملات آتی، این قراردادها بر روی محصولات کشاورزی اجرا می‌شد، اما در دهه ۱۹۷۰ بازارهای مالی شاهد معرفی معاملات مشتقه بر روی ابزارهای مالی از قبیل اوراق قرضه، ارز و شاخص سهام بود. هرچند امروزه هنوز هم معاملات مشتقه بر روی کالاها بخصوص کالاهایی چون نفت و فلزات گران‌بها از بازار فعالی برخوردار می باشد .

انواع ابزار مشتقه

قرارداد سواپ(Swap)

قرارداد سوآپ یا معاوضه قراردادی می باشد که بر اساس آن فی مابین توافق می‌کنند که درآمد ناشی از ابزارهای مالی‌شان را در آینده معاوضه کنند. این نوع قراردادها معمولا بین شرکت‌ها ثبت می شود و در آن شرایط معامله از جمله زمان پرداخت و نحوه محاسبه جریان‌های نقدی قید می‌شود. اولین سوآپ در اوایل دهه ۱۹۸۰ بین شرکت آی‌بی‌ام و بانک جهانی منعقد شد.قرارداد سوآپ شباهت های بسیاری با قراردادهای آتی دارد همانند قراردادهای آتی، هر دو طر قرارداد سوآپ هم متعهد می‌شوند که در تاریخ مشخص معاملاتی را با یکدیگر انجام بدهند. دارایی پایه در معاملات سوآپ می‌تواند اوراق قرضه، وام، سبد دارایی‌های بورسی اوراق مشتقه و انواع آن در بازار سرمایه و حتی شاخص سهام باشد.در حال حاضر اکثر قراردادهای مشتقه خارج از بورس به شکل سوآپ منعقد می‌شوند.

قرار‌داد‌های آتی (Future Contract)

به قرار‌داد‌هایی که فروشنده موظف است در زمان معینی مقدار مشخصی از کالا‌ی توافق شده را به همان قیمتی که در هنگام عقد قرار‌داد ذکر کرده، بفروشد. طرف دیگر معامله نیز موظف به خریداری کالا‌ی توافق شده در زمان مشخص و به همان قیمت خواهد بود.به عبارت ساده تر، توافق‌نامه‌ای که خرید و فروش یک دارایی را در آینده (تاریخ مشخص) و با قیمت مقرر شده تضمین می‌کند، قرار‌داد آتی خوانده می‌شود. قرار‌داد‌های آتی نیز مانند قرار‌داد‌های مشتقه، بر حسب نوع دارایی پایه به دو گروه مالی و کالا تقسیم می‌شوند.

قرارداد های پیمان آتی (Forward Contract)

قرارداد فروارد شبیه به قرارداد آتی می باشد، به این صورت که هر طرف یک معامله بر سر زمان تحویل مشخص یک دارایی با قیمت ثابت به توافق می‌رسند. اما وجه تمایز قرارداد فروارد با قرارداد آتی اینجا می باشد که قرارداد آتی در بستر بورس انجام می‌شود، اما قرارداد فروارد خارج از بورس صورت می‌گیرد. همین اختلاف اصلی سبب شده است تا بین این دو تفاوت‌های دیگری نیز ایجاد شود که از جمله آن‌ها می‌توان موارد زیر را نام برد:

1. قراردادهای آتی استاندارد، قراردادهای فروارد غیراستاندارد هستند.
2. دو اوراق مشتقه و انواع آن در بازار سرمایه طرف معامله‌کننده در قرارداد آتی نیاز نیست که همدیگر را بشناسند، چراکه این کارگزار است که معامله را صورت می‌دهد. اما در قرارداد فروارد، دو طرف معامله باید همدیگر را بشناسند، چراکه معامله آن‌ها به صورت مستقیم صورت می‌گیرد.
3. نرخ و قیمت دارایی در قرارداد آتی کاملاً مشخص و شفاف است، اما این شفافیت در قراردادهای فروارد وجود ندارد.

علاوه بر این موارد، تفاوت‌های دیگری نیز بین این دو قرارداد مشتقه وجود دارد که آن‌ها را به دو گروه مجزا از ابزار مشتقه تبدیل کرده است. البته نوع دارایی و کیفیت آن در هر دوی این قراردادها کاملاً مشخص است، اما ریسک قرارداد فروارد از قرارداد آتی بیشتر است، چراکه طرفین باید از سلامت مالی یکدیگر مطمئن شوند، این اطمینان در اوراق آتی توسط سازمان بورس تأیید می‌شود و جای نگرانی ندارد.

قراردادهای اختیار معامله(Options)

قرارد اختیار معامله یکی از جذاب‌ترین ابزارها جهت پوشش ریسک نوسان قیمت دارایی است .قرار‌داد‌های اختیار معامله به قرار‌داد‌های دو‌طرفه‌ای اطلاق می‌شود که بر اسا آن، خریدار قرار‌داد، این اجازه را دارد که مقدار مشخصی از دارایی ذکر شده در قرار‌داد‌ را با نرخی مشخص در زمانی معین بخرد یا به فروش بگذارد. این قرار‌داد نیز در آینده عملی می‌شود. یعنی خریدار و فروشنده، توافق می‌کنند که در آینده معامله‌ای انجام دهند.با این قرار‌داد، خریدار اختیار (نه الزام، اجبار یا تعهد) پیدا می‌کند که در برابر پرداخت معینی، حق خرید یا فروش دارایی مشخص شده در قرار‌داد را در زمان تعیین شده و با قیمت مذکور داشته باشد.برگ اختيار معامله، يكي از اوراق بهاداری می باشد كه مالک آن حق دارد، اوراق بهادار خاصی (مثل سهام شركت ها) را ظرف مدت معينی، به قيمت توافقی، معامله كند .

انواع اختیار معامله

• اختیار خرید: دارنده اختیار خرید می‌تواند در قبال ارائه اختیار در تاریخ مشخصی از آینده سهام خاصی را با قیمت مشخص توافقی خریداری کند.
• اختیار فروش: دارنده اختیار در قبال ارائه اختیار در تاریخ مشخصی از آینده می‌تواند سهام مورد نظر را با قابلیت توافقی به فروش رساند.

مزایای اوراق مشتقه

1. پوشش ریسک
2. ارزش اوراق مشتقه با ارزش دارایی پایه مرتبط است بنابراین ارزش این قراردادها به ارزش دارایی‌های پایه بستگی دارد.
3. نقدشوندگی بالا
4. معاملات در بازار اوراق مشتقه نسبت به بازار نقدی سرعت و قدرت نقد شوندگی بالاتری دارند.
5. اهرم در معاملات

وجود اهرم در معاملات مشتقه، آن‌ها را جذاب کرده است. شما در معاملات لازم نیست تمام پول آن را پرداخت کنید می‌تواند به شما کمک کند در معاملات خود از حجم بیشتری استفاده کنید که در صورت درستی تحلیل سود بیشتری کسب کنید. البته به این نکته باید توجه داشت که استفاده نادرست از اهرم ممکن است منجر یه از دست رفتن سرمایه شما شود.

معایب اوراق مشتقه

ارزش‌گذاری مشتقات کار سختی است چون بر اساس قیمت دارایی‌های دیگر، مشخص می‌شود. ریسک های ناشی مشتقات فرابورس شامل ریسک‌های طرف مقابل است که پیش‌بینی یا ارزش‌گذاری آن‌ها نیز دشوار است. معمولا ابزار مشتقه به تغییر در مقدار زمان انقضا، هزینه نگهداری دارایی اساسی و نرخ بهره، حساس است .

ابزار مشتقه در طول زمان بیشتر می‌شود؛ به طوری که جهت استفاده از آن‌ها نیاز به ابزارهای ریاضی پیشرفته ایجاد می‌شود. این پیچیدگی و تنوع سبب می‌شود تا افراد کمی بتوانند از نحوه معامله آن اطلاع پیدا‌کنند و همچنین شرکت‌ها برای محاسبه سود و زیان مشتقه خود با مشکل روبرو خواهند شد. به این ترتیب ریسک استفاده از این ابزار برای شرکت ها بالا می‌رود.

جمع بندی

ابزار مشتقه یکی از جذاب‌ترین نوع معامله در بازارهای مالی می باشد که ضمن کاهش ریسک، باعث تنوع معاملات می شود. هرچند این قراردادها با هدف کاهش ریسک ایجاد شده‌اند، اما ورود بدون دانش و تجربه در این خصوص می‌تواند خطرناک باشد. پس بهتر است گام اول با معامله در بورس اوراق بهادار کاملاً آشنا شوید و سپس به استفاده از ابزار مشتقه بپیوندید.

بازار مشتقه و نحوه دریافت کد معاملاتی

بازار مشتقه (Derivative Market) چیست؟ و چه تفاوتی با اوراق مشتقه دارد؟ در مقالات گذشته به معرفی بورس کالا پرداختیم. همان‌طور که گفته شد بورس کالا دارای چهار بازار مختلف فیزیکی، بازار مشتقه، بازار مالی و بازار فرعی است.

در این مقاله قصد داریم بازار مشتقه و ابزارهای مالی آن را توضیح دهیم و به نحوه گرفتن کد معاملاتی در این بازار اشاره کنیم. دو نوع از اوراق مشتقه رایج در ایران، قراردادهای آتی و قراردادهای اختیار معامله هستند که نسبت به سایر اوراق مشتقه مثل قراردادهای تاخت swap قدمت بیشتری دارند. برای آشنایی با این موضوع که این بازار چیست، چه چیزی در آن معامله می‌شود و برای معامله کردن در آن به چه چیزی نیاز است. ادامه مطلب را مرحله به مرحله با ما دنبال کنید.

بازار مشتقه چیست؟

بازار مشتقه، بازاری است که در آن اوراق مشتقه مثل قراردادهای آتی و اختیار معاملهِ خرید یا فروش، معامله می‌شود. در این بازار، دو طرف قرارداد متعهد می‌شوند که در تاریخ ذکر شده، در آینده، به تعهدات مکتوب در قرارداد عمل کنند. بازار مشتقه خود می‌تواند به دو بازار اختیار معامله و بازار آتی تقسیم شود. این نام‌گذاری بر اساس اوراقی که در این بازارها معامله می‌شوند، انجام شده است.

برای آشنا شدن با بازار مشتقه ایران می‌توانید به سایت بورس کالا مراجعه کنید و در آنجا با اوراق و محصولاتی که تحت عنوان این اوراق به فروش می‌رسند آشنا شوید.

اوراق مشتقه چیست؟

اوراقی هستند که ارزش خود را از یک دارایی پایه دیگر مثل محصولات پتروشیمی، محصولات کشاورزی، سکه و. می‌گیرند. در واقع ارزش این اوراق از ارزش دارایی که در قرارداد ذکر شده، مشتق می‌شود. این اوراق از ابزارهای مالی مرتبط با مدیریت ریسک هستند.

قیمت اوراق مشتقه تنها بر اساس میزان عرضه و تقاضا تعیین نمی‌شود و به دارایی پشتوانه آن‌ها بستگی دارد. دو ابزار معاملاتی پرکاربرد در بازار مشتق ایران، قرارداد آتی و اختیارات معامله هستند.

قرارداد آتی

قراردادی است که بین دو نفر (فروشنده و خریدار) از طریق نهادهای واسط برای کالاهایی خاص تنظیم می‌شود. در این قرارداد یک کالا یا دارایی به‌خصوص با ویژگی و کیفیت مشخص، در تاریخی معلوم و با مبلغی از پیش تعیین شده، در اختیار خریدار قرار می‌گیرد. در این قرارداد طرفین معامله، متعهد می‌شوند که کالا و قیمت مشخص شده را در تاریخ سررسید به یکدیگر منتقل کنند.

شخصی که قصد اتخاذ موقعیت خرید دارد، مبلغی را به‌عنوان ودیعه اولیه نزد نهاد واسط قرار می‌دهد. دو نوع قرارداد آتی وجود دارد: قرارداد آتی خرید (Short Position) و قرارداد آتی فروش (Long Position)

با استفاده از قرارداد آتی خرید می‌توانید در تاریخ مشخص، دارایی خاصی را با قیمت توافق شده در قرارداد خریداری کنید. قرارداد آتی فروش به شما امکان می‌دهد که دارایی خاصی را در تاریخ مشخص و به قیمت قرارداد بفروشید.

قرارداد آتی، قراردادی است که طی آن یک کالای یا دارایی مالی مشخص، با کیفت مشخص و با قیمت توافقی بین دو طرف قرارداد، طی تاریخ درج شده در قرارداد منتقل می‌شود.

تعریف اتاق پایاپای و نقش آن در قرارداد آتی خرید

در این معاملات رکن سومی به نام اتاق پایاپای وجود دارد. اگر بخواهید یک قرارداد آتی خرید اخذ کنید، در ابتدا باید مبلغی به‌عنوان ودیعه اولیه نزد اتاق پایاپای بگذارید. اتاق پایاپای به‌عنوان یک واسط نقش فروشنده را برای شما ایفا می‌کند. یعنی به‌عنوان یک خریدار از فروشنده می‌خرند و به عنوان فروشنده به شما می‌دهند. وجود اتاق پایاپای به ما اطمینان می‌دهد که طرفین به تعهدات خود عمل کنند.

قبل از تاریخ سررسید خریدار و فروشنده هر دو می‌توانند با اتخاذ یک موقعیت معکوس، موقعیت معاملاتی قبلی خود را ببندند و سود یا زیان خود را شناسایی کنند.

ممکن است الان حس کنید که معامله از طریق این قراردادها چه دشوار است. بله سازوکار معاملات در قراردادهای آتی کمی پیچیده‌تر از خرید و فروش سهام است، اما ویژگی‌های این اوراق به جذابیت آن‌ها افزوده است.

از جذابیت‌های بازار مشتقه می‌توان به دو طرفه بودن بازار، وجود اهرم معاملاتی و پایین بودن هزینه‌ مبادلات نسبت به خرید مستقیم کالا اشاره کرد.

منظور از دو طرفه بودن بازار این است که شما می‌توانید علاوه‌بر افزایش قیمت‌ها از طریق کاهش قیمت‌ها نیز کسب سود کنید. منظور از اهرم معاملاتی این است که شما می‌توانید در آن از طریق روش‌های خاص بیشتر از موجودی خود معامله کنید.

مثالی درباره قرارداد آتی

فرض کنید با بررسی وضعیت بازار به این نتیجه رسیده‌اید که قیمت سکه در چند ماهه آینده افزایش پیدا خواهد کرد. فرد دیگری نیز در این زمان از دید خودش به ابن نتیجه رسیده که قیمت سکه در آینده کاهش پیدا خواهد کرد. شما تصمیم می‌گیرید که با فروشنده سکه یک قرارداد آتی ببندید. در ابتدا مقداری از پول خود را به عنوان ودیعه اولیه در اتاق پایاپای می‌گذارید. فرض می‌کنیم که قصد دارید سکه‌ها را به‌طور فیزیکی دریافت کنید. در سررسید قرارداد شما کل مبلغ درج شده در قرارداد را پرداخت می‌کنید و فروشنده باید در این تاریخ کالا را تحویل دهد. حالا اگر قیمت اوراق مشتقه و انواع آن در بازار سرمایه سکه افزایش یافته باشد، فروشنده مجبور است کالا را به قیمت روز خریداری کند و به قیمت درج شده در قرارداد به شما تحویل دهد. در این صورت شما سود کرده و فروشنده ضرر می‌کند.

اما اگر قیمت سکه کاهش پیدا کرده باشد، فروشنده سکه را به قیمت روز می‌خرد و گرانتر به شما می‌فروشد. در این صورت شما باید مبلغی بیشتر از مبلغ روز سکه بابت خرید آن بپردازید. برای آشنایی اوراق مشتقه و انواع آن در بازار سرمایه بیشتر با این قرارداد و ساز و کار آن، مطالب ما را همچنان دنبال کنید.

اختیار معامله یا آپشن (Option Contracts)

اختیار معامله قرارداد و توافقی است بین شخصی که اختیار را می‌فروشد و شخصی که آن را می‌خرد. برای خرید این اختیار باید مبلغی پول به فروشنده اختیار بپردازید تا بتوانید صاحب آن شوید.

شخص خریدار می‌تواند اختیار خرید یا فروش یک دارایی تعهد شده را بخرد. این قرارداد به شخص دارنده آن (خریدار اختیار معامله) این امکان را می‌دهد که در تاریخ معین و یا تا آن تاریخ، یک دارایی مشخص را با قیمت توافقی (Strike Price) ذکر شده در قرارداد، بخرد یا نخرد.

اختیار معامله در قالب یک مثال

بیایید با ذکر یک مثال با این قرارداد بیشتر آشنا شوید. فرض کنید شما کشاورزی هستید که محصولات خود را در یک ماه آینده به فروش خواهید رساند، اما حدس می‌زنید که در آن تاریخ قیمت محصولات کشاورزی به دلیل عرضه زیاد آن محصول پایین می‌آید.

در طرف دیگر کارخانه‌ای است کارخانه به محصولات کشاورزی احتیاج دارد و حدس می‌زند که در یک ماه آینده که محصولات به بار می‌نشینند، به‌دلیل نبود واردات این محصول و برداشت اندک آن، قیمت محصول بالا برود اما از این بابت مطمئن نیست. این مدیر برای این که در آینده مبلغ بیشتری بابت خرید این محصولات نپردازد. به سراغ کشاورز می‌رود و بعد از توافق بر سر قیمت، یک اختیار خرید محصول برای تاریخ مشخصی از او می‌خرد. در تاریخ سررسید دو حالت برای خریدار اختیار ممکن است.

حالت اول

قیمت محصولات از قیمت توافقی بالاتر است. در این حالت خریدار اختیار (مدیر شرکت) خوشحال از این که این اختیار را خریده، آن را اعمال می‌کند و محصولات را پایین‌تر از قیمت روز خریداری می‌کند. در این صورت مدیر مجموعه سود کرده و فروشنده اختیار (کشاورز) از این که مجبور به تحویل کالا با قیمت پایین است ناخوشایند می‌شود.

حالت دوم

قیمت محصولات از قیمت توافقی پایین‌تر است. در این حالت مدیر مجموعه، با خود می‌گوید که اگر از بازار بدون اعمال اختیار خرید، محصول را تهیه کند هزینه کمتری برایش دارد، بنابراین از اعمال اختیار خرید خودداری می‌کند. در این حالت مدیر شرکت تنها به اندازه مبلغی که برای خرید اختیار خرید پرداخته ضرر می‌کند.

در صورت عدم اعمال اختیار خرید، کشاورز محصول خود را در بازار به قیمت روز می‌فروشد و سودی که به کشاورز تعلق می‌گیرد، برابر با مبلغی است که بابت فروش اختیار خرید از مدیر شرکت دریافت کرده است.

دارنده اختیار معامله خرید، می‌تواند در تاریخ معین کالا مورد نظر را با قیمت توافقی بخرد یا نخرد.

انواع اختیار معامله

دو نوع اختیار معامله وجود دارد: اختیار خرید (Call Option) و اختیار فروش (Put Option). دارنده اختیار خرید یا فروش حق این را دارد که اختیار خود را اعمال کند یا نکند، اما فروشنده آن مجبور است که طبق قرارداد عمل کند. در بازار ایران این اختیارها روی کالاهای مشخص و تعداد اندکی از سهم‌ها قابل اعمال است.

بعد از آشنایی مختصری که با این بازار و اوراق آن داشتیم به چگونگی خرید این اوراق می‌پردازیم. فرض کنید که قصد دارید با استفاده از قرارداد آتی دارایی مد‌نظر خود را چند وقته دیگر بگیرید. همان‌‌طور که برای خرید سهم به کد بورسی نیاز داریم برای معامله کردن در بازار مشتقه نیز به یک کد معاملاتی مخصوص به اوراق مشتقه نیاز داریم.

کد معاملاتی بازار مشتقه و نحوه اخذ آن

این کد یک شناسه 9 رقمی است و به هر شخص یک کد منحصربفرد تعلق می‌گیرد.

مدارک و شرایط مورد نیاز برای دریافت کد معاملاتی از بازار مشتقه

برای این که بتوانید کد معاملاتی مشتقه دریافت کنید، باید پیش از آن کد معاملاتی بورس داشته باشید. منظور از کد معاملاتی بورسی همان کد سهامداری است. هنگام پرکردن فرم‌های مربوط به صدور کد معاملاتی مشتقه، کد سهامداری خود را باید در آن درج کنید.

اگر کد بورسی خود را گرفته‌اید و قصد دارید که کد معاملاتی مشتقه هم دریافت کنید. پیش از مراجعه حضوری به کارگزاری می‌توانید از طریق سایت آن‌ها متوجه شوید که آیا مجوز فعالیت در این بازار دارند یا خیر، در صورتی که در این بازار فعالیت می‌کنند، بررسی کنید و ببینید که چه مدارکی برای فعالیت در این بازار لازم است. در صورت امکان فرم‌های مربوطه را پیش از مراجعه به کارگزاری پر کنید.

مدارک مورد نیاز برای اکثر کارگذاری‌ها مشترک است. مدارکی که از افراد حقیقی گرفته می‌شود معمولا شامل، کپی برابر اصل شده پشت و روی کارت ملی و تمام صفحات شناسنامه، اصل فرم درخواست کد با تائیدیه بانک مربوطه و کارگزار، فرم معرفی اطلاعات حسابهای بانکی مشتری و اقرار‌نامه و بیانیه ریسک معاملات قراردادهای آتی است.

بعد از ارسال مدارک توسط کارگزار، در صورتی که در مدارک ایرادی وجود نداشته باشد، طی سه روز کاری در سیستم سامانه بازار آتی (سبا) کد مشتری ثبت می‌شود. بعد از تایید نهایی توسط مدیریت، کد معاملاتی مشتری در سامانه بازار آتی تایید و مشتری می تواند در بازار معاملات آتی فعالیت کند.

ساز و کار صدور کد معاملات مشتقه

برای معامله در این بازار نیز همانند معامله در بورس و فرابورس به یک کارگزار احتیاج دارید. بنابراین باید به یک کارگزاری که دارای مجوز فعالیت در بازار مورد نظر است مراجعه کنید. بعد از تکمیل فرم‌ها و ارائه اصل و تصویر مدارک مربوطه، کارگزاری به بررسی مدارک شما می‌پردازد و بعد از مطابقت دادن و ممهور کردن به مهر برابر با اصل کلیه مدارک و اطلاعات مربوط به مشتری به بورس کالا بصورت فیزیکی و سیستمی ارسال می‌شود. بعد از تایید هویت اشخاص حقیقی و حقوقی با استفاده از سامانه‌های قانونی و بررسی تکراری نبودن شخصیت در بورس کالا، کد مشتری به‌صورت غیرعملیاتی صادر می‌شود.

بعد از تایید اطلاعات توسط مدیریت توسعه بازار مشتقه، کد مشتری توسط مدیریت توسعه بازار مشتقه فعال می‌شود. در انتها نیز کد شما توسط کارگزاری که در آن ثبت‌نام کرده‌اید به اطلاع شما خواهد رسید.

مراحل دریافت کد معاملاتی برخط (آنلاین)

اگر می‌خواهید کد معاملاتی برخط (آنلاین) قراردادهای آتی را دریافت کنید، شرط اول این است که بیش از 18 سال داشته باشید و حداقل مدرک شما دیپلم باشد. برای کسب کد معاملات آنلاین باید مدارک و فرم‌های موجود درسایت هر کارگزاری را پر کنید و به صورت حضوری یا از طریق پست به کارگزاری تحویل دهید. معمولا آزمون کتبی توسط کارگزاری در رابطه با بازار آتی و سازوکار آن از شما گرفته می‌شود. در صورتی که شما از لحاظ حرفه‌ای صلاحیت معامله در این بازار را داشته باشید. کارگزاری برای شما یک نام کاربری و رمز عبور صادر می‌کند. با استفاده از این دو می‌توانید به سامانه معاملات برخط قراردادهای آتی توسط کارگزاری دسترسی پیدا کنید. توجه داشته باشید برای فعالیت در این بازار باید یک حساب در اختیار بورس تشکیل دهید، معمولا ودیعه‌های اولیه در این حساب واریز می‌شوند.

می‌توانید ویدیوهای بیشتری از تالاربورس را در آپارات (شبکه اشتراک ویدیو) و همچنین کانال یوتیوب تالاربورس مشاهده بفرمایید.

ابزار های مالی چیست

برای تعریف ابزارهای مالی باید گفته شود که: به هر گونه از دارایی‌‌‌‌هایی که قابلیت معامله کردن را داشته باشند، اتلاق می شود. که تعدادی از این ابزارها عبارتند از: وجه نقد، املاک، اسناد قانونی مانند سهام و اوراق قرضه و بهادار، که بتوان با آنها معامله انجام داد را می توان جز ابزار مالی محسوب کرد.

در واقع ابزارهای قانونی نوعی تعهد محسوب می شود که به وسیله آن، هر یک از طرفین معامله، در شرایطی خاص و در بازده زمانی مشخص، این تعهد را انجام دهد. البته این ابزار به میزان وجه نقد لازم، زمان لازم برای کسب وجه نقد و احتمال به وجود آمدن آنها نیز بستگی اوراق مشتقه و انواع آن در بازار سرمایه دارد.

طبق استانداردهای مالی بین المللی، ابزارهای مالی به دو دسته، ابزارهای نقدی و ابزارهای مشتقه، گروه بندی می شوند. همچنین برای برطرف کردن احتیاجات، که به مرور زمان گسترده تر و پیچیده تر می شوند، به وسیله موسسات مالی، ابزارهای تازه ای مانند ابزارهای مشتقه و ترکیبی، به وجود آمده و به کار می روند.

در واقع زمانی که قیمت ها کاهش یافته می توان با استفاده از از ابزارهای مالی، مانع از سقوط بازار شد. همچنین وجود این ابزارهاست که سرمایه گذاران خارجی و داخلی را تشویق به سرمایه گذاری در بازار سهام می کند، که اگر چنین نبود، آنها انگیزه ای برای سرمایه گذاری در این زمینه نداشتند و بازار سهام با استقبال روبرو نمی شد.

نقش ابزار های مالی:

همان گونه که با استفاده از ابزارهای مالی مختلف در طولانی مدت، همکاری و مشارکت مردمی را در تامین منابع به دنبال دارد، متنوع بودن ابزارهای مالی نیز افراد مختلفی را جذب بازار اورق بهادار کرده است. که برای این ابزار سه شکل و نقش گوناگون را لحاظ کرده اند:

• نقش اول، این ابزار به اشخاصی که نیاز به سرمایه دارند کمک می کند تا سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری، وجه خود را در اختیار آنها قرار دهد و سرمایه گذاری کنند. در واقع این ابزار کمک به نقل و انتقال وجه از سرمایه گذار به نیازمند سرمایه را انجام می دهد.
• نقش دوم، ریسک هایی که بین متقاضیان و عرضه کنندگان در سرمایه گذاری های حقیقی وجود دارد، با استفاده از این ابزار به گونه ای صورت می پذیرد که ریسک بین هر دو طرف معامله تقسیم و کاهش یابد.
• نقش سوم، برای اینکه بتوان سرمایه گذاری های بزرگی را انجام داد، برای تامین مالی آن نیاز به جمع آوری پس اندازهای زیادی می باشد، که این کار بدون تجمیع صورت نمی گیرد. در واقع تجمیع بخش جدایی ناپذیر نظام مالی محسوب می شود.

طبقه بندی ابزارهای مالی:

برای طبقه بندی ابزارهای مالی در بازارهای سرمایه گذاری، از چهار ابزار استفاده می کنند که عبارتند از:

• ابزار های سرمایه ای (مالکیتی)
• ابزار های استقراضی (بدهی)
• ابزار های مشتقه
• ابزار های ترکیبی

که این روزها برای برطرف کردن احتیاجات، که به مرور زمان گسترده تر و پیچیده تر می شوند، به وسیله موسسات مالی، ابزارهای تازه ای مانند ابزارهای مشتقه و ترکیبی، به وجود آمده و به کار می روند.

ابزار مالی بازار سرمایه:

مهم ترین نقش را در استفاده از پس اندازها در سرمایه گذاری ها که هدف آن ها افزایش و توسعه سازمان ها و شرکت هاست، بازار سرمایه بر عهده دارد. زیرا این بازار در رشد اقتصادی و جذب سرمایه کمک بسیاری می کند. و با دریافت سرمایه از عرضه کنندگان و انتقال آن به بازار و تقاضا کنندگان و افرادی که به سرمایه احتیاج دارند، باعث بیشتر کردن گردش مالی و رشد اقتصاد کشور می شود.

در ایران 4 شرکت بزرگ هستند که به عنوان بازار سرمایه معرفی شده اند و باعث افزایش گردش مالی و اقتصاد کشور شده اند. که شامل: بورس کالا، بورس اوراق بهادار تهران، بورس انرژی و فرابورس می باشند.

ابزارهایی که در بازار سرمایه هستند عبارتند از:

ابزارهای تأمین مالی دراز مدت:

• سهام: در شرکت های سهامی، سهم بخشی از سرمایه شرکت محسوب می‌شود که بر اساس آن تعهدات، منافع صاحب سهم و میزان مشارکت او در شرکت مشخص می شود. این سهام قابل نقل و انتقال و معامله می باشد. و انواع آن عبارتند از:
• سهام عادی: اصلی ترین ابزار در بازار سرمایه سهام عادی می باشد زیرا قابلیت معامله در بازار بورس را دارد و شخصی که صاحب درصد مشخصی از سهام شرکت بوده، یعنی به همان میزان از سود و مزای شرکت سهیم می باشد. که به دو بخش سهام با نام و سهام بی نام دسته بندی می شوند.
• سهام ممتاز: دارندگان این سهام نسبت به سهام عادی از مزایای بیشتری برخوردارند، زیرا دارای سود بیشتر و همچنین اولویت در زمان پرداخت سود حتی در زمان ورشکستگی با آنهاست.
• اوراق قرضه: این اوراق اسنادی می باشند که به موجب آن شخص که آن را ارئه می دهد تعهد می کند که در زمان خاصی مبالغ مشخصی را به عنوان سود سالانه، به دریافت کننده اوراق پرداخت کند و پس از پایان مدت مشخص شده، اصل مبلغ را از او دریافت کند.
• اوراق مشارکت: چون در قوانین اسلامی امکان انتشار اوراق قرضه وجود ندارد، اوراقی جایگزین آنها قرار گرفته است که اوراق مشارکت نامیده می شود که این اوراق با مجوز بانک مرکزی برای دوره ای مشخص و با قیمت اسمی معین، به سرمایه گذارانی که هدف آنها مشارکت در طرح هایی مانند طرح توسعه و عمرانی دولت و شهرداری و شرکت های دولتی و…است، ارائه می شود و صادر کننده اوراق تعهد می کند که اصل پول و سود آن را در تاریخ مشخصی بازپرداخت کند.

ابزارهای ویژه مدیریت خطر:

از گذشته تا کنون سرمایه گذاری همیشه با خطر ریسک همراه بوده است و بازار سرمایه هم به دلیل نوسانات قیمت با این ریسک مواجه است. ابزارهای مشتق ابزاری هستند که به کمک بازار سرمایه آمده اند تا برای این بازار ریسک را کاهش دهد. ارزش این ابزار مساوی با ارزش اوراق قرضه و دارایی های مالی است و ارزش مجزا و مستقلی ندارد.

مدیریت دارایی:

کسانی که بخواهند در بازار سرمایه، سرمایه گذاری کنند، باید مرتب این بازار را مورد ارزیابی قراردهند و زمان زیادی را برای این کار اختصاص دهند. چنانچه اشخاص زمان لازم و تخصص کافی برای این بررسی و ارزیابی ها را نداشته باشند باید با مراجعه به شرکت‌ هایی که تخصص لازم در این زمینه را داراست، سرمایه و دارایی خود را مدیریت کنند.

ابزار مالی اسلامی (صکوک):

در زبان عربی از کلمه صکوک به جای واژه چک یا سفته استفاده می شود که در همه اسناد مالی و تعهدات خود از این کلمه استفاده می کنند. در واقع به اوراق بهاداری که قابلیت معامله کردن را با قیمت یکسان و همچنین مورد تایید اسلام باشد را صکوک می گویند و دارندگان این اسناد و مدارک بصورت مشارکت صاحب یک یا چندین سهم از دارایی ها و سود به دست آمده از آنها می باشند.

ساختار ابزار مالی اسلامی (صکوک):

ابزارمالی اسلامی به دو دسته انتفاعی و غیر انتفاعی تقسیم می شوند، که عبارتند از:

ابزارهای مالی غیر انتفاعی صکوک:

این ابزار به دو صورت، اوراق قرض‌الحسنه و اوراق وقفی می باشد.

1. اوراق وقفی: اسناد با نامی هستند که با قیمت اسمی مشخص برای تاریخی مشخصی منتشر می شوند و به عهده کسانی که هدف شرکت در طرح های عام المنفعه را دارند، گذاشته می شوند.
2. اوراق قرض الحسنه: اسناد بهاداری هستند که به موجب آنها بدون گرفتن هیچ گونه بهره ای منتشر می شوند و بر طبق قرارداد ناشر اوراق فقط به میزان مبلغ اسمی و در تاریخ مشخص شده، باید مبلغ را پرداخت کند و هیچ بهره ای بابت آن مبلغ و اوراق از او دریافت نمی شود.

ابزارهای مالی انتفاعی صکوک:

ابزار مالی انتفاعی صکوک با هدف کسب سود درتاریخ مشخصی هستند، و قابلیت فروش در بازار ثانویه را دارند. تعدادی از این ابزار عبارتند از: اوراق سلف، اوراق جعاله، اسناد اجاره، اسناد مرابحه، اسناد منفعت، اسناد استصناع.

حسابداری ابزارهای مالی:

ابزارهای مالی به گونه ای نگهداری می‌شوند که نه الگوی ارزش منصفانه و نه الگوی قیمت تمام شده‌ مستهلک ‌شده نمی‌توانند راه حل مناسبی برای آنها باشند، لذا برای نگهداری از آنها به الگویی جداگانه احتیاج داریم. برای اینکه بتوان از میان ابزارهای مالی داوری کرد یا بهترین را برگزید باید مبنا را گستره تحقق اهداف مالی آن در نظر گرفت. سوالی که در اینجا پرسیده می شود این است که آیا اندازه گیری ابزار مالی بر مبنای ارزش منصفانه صحیح تر است یا بر مبنای مدل ارزیابی ترکیبی؟ که پاسخ را باید در مزایای ارزیابی بر مبنای ارزش منصافانه داد که چنین است:

• ارائه صورت‌های مالی بر این مبنا به وسیله استفاده کنندگان، ارتباط و درک بهتری برای اطلاعات مالی به همراه دارد.
• با استفاده از این ارزش، هدف گزارشگری عملکرد نیز برآورده می شود.
• با استفاده از آن استفاده کنندگان می توانند به اطلاعات قابل قبول و مطمئن تری رست یابند.
• اطلاعات کافی را برای تصمیم گیری نهایی را، ارزش منصافه به تنهایی انجام می دهد.
• با کمک از این ارزش پیچیدگی صورت های مالی کمتر و درک پذیری گزارشات بیشتر می شود.
• با استفاده از ارزش منصفانه قابلیت های مقایسه افزایش پیدا می کند.
• همه ابزارهای مالی با کمک ارزش منصفانه شفافیت پیدا می کنند.

سخن پایانی:

در پایان همان گونه که گفته شد، از اهداف مهم استفاده از ابزارهای مالی در بورس، کم کردن ریسک که ناشی از نوسانات قیمت‌ها است، می باشد. لذا کارشناسان معتقدند که با آگاهی و شناخت از ابزارهای مختلف مالی می توان مردم را به سرمایه گذاری در بازار سرمایه تشویق کرد و از اشخاصی که مازاد سرمایه دارند و می خواهند در جایی مطمئن سرمایه گذاری کنند، به کسانی که نیاز به سرمایه دارند، معرفی کنند. تا هم سرمایه گذار در جایی مطمئن سرمایه گذاری کند و هم سرمایه پذیر نیازهای مالی خود را با استفاده از آن سرمایه برطرف کند. که این ابزار رشد اقتصاد کشور را هم به همراه دارد.